Wyrok NSA z dnia 26 września 2014 r., sygn. II FSK 3099/12

Powództwo o uzgodnienie stanu prawnego nieruchomości ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, oparte na art. 10 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, jest w zasadzie jedynym sposobem wzruszenia domniemania prawnego z art. 3 tej ustawy, w myśl którego prawo jawne z księgi wieczystej jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym. Nie jest więc możliwe aby organ podatkowy dla celów prowadzonego postępowania podatkowego dokonywał samodzielnych ustaleń kwestionujących domniemanie prawdziwości ksiąg wieczystych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA (del.) Danuta Małysz, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. sp. z o. o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 573/12 w sprawie ze skargi E. sp. z o. o. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 26 marca 2012 r. sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 573/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę E. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 26 marca 2012 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2007 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy Z., określającą Tp E. Sp. z o.o., z siedzibą W K. zobowiązanie w podatku od nieruchomości za rok 2007 oraz odmawiającą stwierdzenia za ten rok nadpłaty.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy powołał się na art. 2 ust. 1 pkt 1-3 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r., nr 121, poz. 844 ze zm. - zwanej dalej "u.p.o.l.") i podał, że z dokumentów zebranych w sprawie wynika, że podatnik jest użytkownikiem wieczystym działki nr 127 oraz właścicielem działek nr 181/1, 156/5 i 169/1 położonych w C. Kolegium podkreśliło przy tym, że organy podatkowe nie są uprawnione do zmiany treści księgi wieczystej, jak również do kwestionowania istniejących w niej zapisów na podstawie innych dokumentów. Zatem dopóki orzeczeniem sądu nie zostanie zmieniony zapis w księdze wieczystej, organ podatkowy jest związany jej dotychczasową treścią. Z przedłożonych wraz z odwołaniem dowodów wynika natomiast, że do dnia wniesienia odwołania zapisy te nie zostały zmienione przez właściwy sąd. Stan prawny powyższych nieruchomości potwierdzały zapisy ewidencji gruntów budynków.