Wyrok NSA z dnia 5 sierpnia 2014 r., sygn. II FSK 1736/12

Wykładnia systemowa wewnętrzna art. 14e § 1 o.p. prowadzi do wniosku, że doręczenie interpretacji jest elementem konstytutywnym pojęcia "wydanie". Wydanie interpretacji indywidualnej i zmiana jej z urzędu stanowią dwa równorzędne akty, muszą zatem opierać się na tej samej konstrukcji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia del. WSA Nina Półtorak, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 marca 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 1790/11 w sprawie ze skargi P. [...] sp. z o. o. z siedzibą w L. na indywidualną interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 7 września 2011 r. nr ILPB1/415-769/11-2/AG w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz P. [...] sp. z o. o. z siedzibą w L. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1790/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: "WSA") uchylił zaskarżoną przez P. sp. z o.o. w L. (dalej: "Spółka" bądź "Skarżąca") interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: "organ podatkowy") z dnia 7 września 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że Skarżąca wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że przedmiotem działalności Spółki jest towarowy transport kolejowy. Spółka przewozi ładunki z konkretnych miejsc do miejsc docelowych w zależności od przyjętych zleceń i umów. W tym celu zawozi maszynistów i ich pomocników (drużyna trakcyjna) do miejsca rozpoczęcia transportu, tj. pociągu znajdującego na terenie sieci, skąd pracownicy dokonują transportu towarów do wyznaczonego miejsca. Jeżeli podczas realizacji przewozu zachodzi konieczność zapewnienia pracownikom odpowiedniego wypoczynku to wówczas Spółka finansuje korzystanie przez pracowników z hotelu oraz z przejazdu z miejsca zakończenia transportu do hotelu i następnego dnia przejazdu pracowników z hotelu do miejsca rozpoczęcia transportu. Jeżeli organizacja nie wymusza odpoczynku ale wymusza przemieszczenie się pracowników z miejsca zakończenia jednego przewozu do miejsca rozpoczęcia innego przewozu towarów Spółka pokrywa koszty przejazdu pracowników, które odbywają się taksówkami. Zarówno maszyniści jak i ich pomocnicy do końca marca 2011 r. mieli określone miejsce pracy jako poszczególne wydziały eksploatacji kolejowej znajdujące się w L. i G. i wykonując pracę na terenie sieci PKP PLK znajdowali się w podróży służbowej. W związku z tym świadczenia korzystały ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Obecnie pracodawca zmienił miejsce pracy na sieć PKP PLK i w związku z tym ww. pracownicy nie przebywają w podróży służbowej, a w dalszym ciągu korzystają z bezpłatnych świadczeń