Wyrok NSA z dnia 24 marca 2014 r., sygn. II FSK 783/12

Kontenery telekomunikacyjne nie mogą zostać zaliczone do budynków w ramach definicji wynikającej z przepisu art. 1a pkt 1 u.p.o.l. (brak trwałego związania z gruntem). Mogą być jednak budowlą w rozumieniu art. 1a pkt 2 u.p.o.l., ponieważ nie są budynkiem, ani obiektem małej architektury z art. 3 pkt 4 u.p.b.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA (del.) Barbara Rennert, Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. S.A. z siedzibą w W. (poprzednio: P. S.A. z siedzibą w Warszawie) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 388/11 w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. (poprzednio: P. S.A. z siedzibą w Warszawie) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 17 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2005-2006 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu na rzecz T. S.A. z siedzibą w W. (poprzednio: P. S.A. z siedzibą w Warszawie) kwotę 2100 (słownie: dwa tysiące sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 25 listopada 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, w sprawie o sygn. akt I SA/Lu 388/11, oddalił skargę P. S. A. z siedzibą w W. (dalej jako: "spółka") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. z dnia 17 marca 2011 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2005 i 2006.

2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 9 sierpnia 2010 r. Prezydent Miasta Z. ustalił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za lata 2005 i 2006.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że przedmiot opodatkowania dotyczy pięciu stacji przekaźnikowych telefonii komórkowej, umieszczonych na kominie przy ulicy K. w Z., wieży przekaźnikowej przy ulicy S. w Z., wieży na dzwonnicy przy ulicy P. w Z., wieży dzwonnicy przy ulicy A. w Z. oraz na dachu przy ulicy P. w Z. Organ pierwszej instancji, uwzględniając stanowisko Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Z. zawarte w decyzji z dnia 17 grudnia 2009 r. oraz mając na uwadze wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2008 r., sygn. akt II FSK 635/08 (publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, www.orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej jako: "CBOSA"), odstąpił od opodatkowania stacji przekaźnikowych, zaś przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości uczynił tylko grunt pod stacjami o powierzchni 651 m², wartość budowli - 2 wieże i komin oraz wartość budowli - 2 kontenerów, które spółka w deklaracji podatkowej wykazywała pod pozycją "budynki związane z działalnością gospodarczą". Wyrażając pogląd, iż kontenery stanowią budowle, a co za tym idzie podatek powinien być liczony od ich wartości, organ pierwszej instancji odwołał się do ustaleń z wizji lokalnej przeprowadzonej w dniu 29 marca 2010 r., podczas której nie stwierdzono trwałego połączenia kontenerów technicznych z płytą żelbetonową. Na podstawie rysunku z projektu budowlanego stacji bazowej BTS X stanowiącego integralną część pozwolenia na budowę nie stwierdzono połączenia trwałego kontenera z płytą. Kontener posiada podstawę z podłogą ściany, dach oraz urządzenia w nim umieszczone, takie jak siłownie, szafy RBS i inne oraz faktycznie sprawia wrażenie budynku, gdyż ma wszystkie cechy budynku oprócz trwałego związania z gruntem - można go bez uszczerbku dla jego właściwości fizycznych podnieść, przenieść za pomocą dźwigu i posadowić w innym miejscu, po uprzednim odłączeniu kabli zasilających energetycznych, kabli telekomunikacyjnych oraz odkręceniu śrub - kotew.