Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. II FSK 694/12

Wyroki Trybunału Konstytucyjnego są ostateczne i mają moc powszechnie obowiązującą (art. 190 ust. 1 Konstytucji RP). Wywierają one skutek ex tunc, od momentu ustanowienia przepisu niezgodnego z Konstytucją. Z art.190 ust. 3 Konstytucji można bowiem wyprowadzić wniosek, że skoro Konstytucja wyjątkowo tylko zezwala na obowiązywanie niezgodnego z nią aktu prawnego, to regułą jest jego nieobowiązywanie, a więc niestosowanie. Ponadto, skoro zgodnie z art.190 ust. 4 Konstytucji po wyroku Trybunału Konstytucyjnego powstaje podstawa do wznowienia postępowania, to takiego przepisu nie powinno się stosować choćby dla zakończenia sprawy toczącej się przed sądem.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędziowie NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, NSA Jan Rudowski, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. B.-B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2715/10 w sprawie ze skargi Z. B.-B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2010 r., nr [...] w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie na rzecz Z. B.-B. kwotę 6.042 (sześć tysięcy czterdzieści dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Z.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku od spadków i darowizn.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

Decyzją z 16 kwietnia 2010 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. ustalił skarżącej podatek od spadków i darowizn w kwocie 38.695 zł. Z przytoczonego w uzasadnieniu decyzji stanu faktycznego wynikało, że zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla W. - Wydziału I Cywilnego z dnia 18 stycznia 2008 r., sygn. akt [...], spadek po zmarłej w dniu 10 kwietnia 2007 r. M.T.A. nabyli R.C. w 2/100 części, S.C. w 18/100 części, K.A. w 14/100 części, skarżący w 33/100 części oraz Z.B. w 33/100 części. Postanowienie to stało się prawomocne 28 lutego 2008 r. Następnie postanowieniem z 1 kwietnia 2008 r. Sąd sprostował oczywiste omyłki pisarskie w wymienionym orzeczeniu. Skarżąca złożyła w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych SD-Z1, w którym jako dzień powstania obowiązku podatkowego wskazał 25 kwietnia 2008 r. Do deklaracji załączyła wspomniane postanowienia wraz z pismem, w którym podniosła, że konieczność sprostowania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku uniemożliwiła jej złożenie zgłoszenia SD-Z1 w terminie miesiąca od daty uprawomocnienia się postanowienia Sądu, tj. do dnia 28 marca 2008 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00