Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. II FSK 763/12

Ustanowione w przepisach Ordynacji podatkowej gwarancje procesowe dla stron, pełnomocników, przedstawicieli ustawowych i wszystkich innych uczestników postępowania podatkowego nie mogą być postrzegane jako instrument pozwalający na pozbawianie skuteczności działań organów. To na stronie ciąży obowiązek zapewnienia adresu korespondencyjnego, na który przesyłki będą efektywnie dostarczane, co wynika wprost z art. 146 ord. pod. W razie zaniedbania obowiązku zawiadomienia organu podatkowego o zmianie adresu, pismo uznaje się za doręczone pod dotychczasowym adresem. W szczególności, strony nie mogą poprzez wyjazd uniemożliwiać doręczenie decyzji, aby w ten sposób doprowadzić do korzystnych dla siebie skutków prawnych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), WSA del. Lidia Ciechomska - Florek, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1376/11 w sprawie ze skargi H. D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 2 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminowi do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2011 r., I SA/Wr 1376/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę H. D. (zwanej dalej skarżącą) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 2 marca 2011 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynikało, że organ pierwszej instancji z urzędu wszczął wobec skarżącej postępowanie podatkowe. Skarżąca odwołała dotychczasowego pełnomocnika i poinformowała organ o swoim wyjeździe do Francji na 4 tygodnie. W piśmie z dnia 2 listopada 2010 wniosła o niekierowanie do niej korespondencji na znany organowi adres w związku z pobytem poza granicami kraju. Pobyt skarżącej we Francji przedłużył się do dnia 1 stycznia 2011, o czym skarżąca informowała organ listownie z Francji.