Wyrok NSA z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. II GSK 1064/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Andrzej Kuba Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 2430/11 w sprawie ze skargi J. J. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu adwokackiego z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu adwokackiego 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu adwokackiego na rzecz J. J. kwotę 397 (trzysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt VI SA/Wa 2430/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. J. (dalej: skarżąca) na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości w celu rozpatrzenia odwołań od wyników egzaminu adwokackiego z dnia [...] października 2011 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu adwokackiego.

Sąd I instancji podał, że uchwałą z [...] lipca 2011 r. Komisja Egzaminacyjna do przeprowadzania egzaminu adwokackiego z siedzibą w B. na podstawie art. 78f ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze zm., dalej p.a.) ustaliła, że skarżąca otrzymała z tego egzaminu ocenę negatywną. Według ocen cząstkowych z części czwartej egzaminu (prawo gospodarcze) obaj egzaminatorzy uznali pracę za niedostateczną. Uznając zachowanie wymagań formalnych pracy jako zgodnych z art. 91 k.s.h., zarzucono naruszenie przepisu art. 91 pkt 2 k.s.h. przez niewskazanie w firmie spółki jej przedmiotu działania. Zarzucono nieokreślenie wartości rzeczywistej udziałów wspólników, obciążenie tylko jednego wspólnika odpowiedzialnością za zobowiązania spółki, brak wskazania czynności przekraczających zwykły zarząd wspólników, uznając jednocześnie, że negatywny wpływ na ocenę miała także mała staranność pracy, chaotyczna numeracja jej podpunktów oraz błędy literowe i stylistyczne. Podniesiono również nieumieszczenie postanowień o ubezpieczeniu wspólników od odpowiedzialności cywilnej, zbędne wskazanie czasu działania spółki, nieoznaczenie rodzaju wkładów wspólników oraz nieprawidłowe postanowienie o możliwości wstąpienia syna jednego ze wspólników do spółki po śmierci jego ojca (wspólnika) z pominięciem warunku z art. 87 w związku z art. 101 k.s.h.