Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. II GSK 1406/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia NSA Joanna Sieńczyło - Chlabicz (spr.) Sędzia del. WSA Inga Gołowska Protokolant Anna Wojtowicz - Hess po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 maja 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 396/11 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 maja 2011 r., o sygn. akt VI SA/Wa 396/11, oddalił skargę [...] na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.

I

Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. udzielił na rzecz [...] (po zmianie [...], dalej: uprawniony) prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy BIEN DONG nr R-204010 przeznaczony do oznaczania usług zaliczanych do klas: 36, 39 i 43.

Wobec powyższej decyzji sprzeciw złożyła [...] (dalej: skarżąca). W podstawie prawnej sprzeciwu wskazano naruszenie art. 129 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 131 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm., dalej jako: p.w.p.) W uzasadnieniu sprzeciwu skarżąca wskazała, że tego samego dnia w którym udzielono uprawnionemu prawo ochronne na ww. znak towarowy, UPRP wydał decyzję o udzieleniu jej prawa ochronnego na znak towarowy słowny BIEN DONG, przy czym skarżącej służyło prawo pierwszeństwa. Zatem UPRP wydał dwie takiej samej treści decyzje, przyznając prawo ochronne dwóm różnym podmiotom, na znak towarowy o takiej samej treści. Poza tym skarżąca podniosła, że sporny znak towarowy jest znakiem opisowym, ponieważ w tłumaczeniu na język polski z języka wietnamskiego oznacza nazwę morza, tj. Południowo-Chińskie Morze. Nazwa ta jest urzędowym oznaczeniem obszaru geograficznego, stosowanym w państwie wietnamskim i jako taka powinna pozostać w wolnym obrocie. Ponadto znak wprowadza odbiorców w błąd (w szczególności osoby narodowości wietnamskiej) co do charakteru czy właściwości usług świadczonych przez uprawnionego, ponieważ oznaczenie w swej treści odnosi się do obszaru morskiego, co kojarzy się z transportem morskim, nie zaś do pośrednictwa w sprzedaży biletów lotniczych, czy usługami turystycznymi. Oznaczenie BIEN DONG może wprowadzać w błąd co do miejsca, z którego usługa jest świadczona, ponieważ uprawniony świadczy swe usługi na terenie Polski a nie Wietnamu. Ponadto skarżąca zarzuciła uprawnionemu naruszenie art. 8 ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.) poprzez fałszywe oznaczanie działalności, ponieważ treść znaku budzi skojarzenia jakoby usługi były świadczone na terytorium państwa wietnamskiego, a nie na terytorium państwa polskiego, gdzie są faktycznie świadczone.