Wyrok NSA z dnia 3 września 2013 r., sygn. II GSK 635/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Czesława Socha (spr.) Protokolant Dorota Gaj - Mizerska po rozpoznaniu w dniu 3 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 1923/11 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. odstępuje od zasądzenia od J. L. na rzecz Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 grudnia 2011 r. o sygn. V SA/Wa 1923/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi [...] na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2011 r. o nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania - uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] maja 2011 r., o nr [...] stwierdzając jednocześnie, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku, orzekając też o zwrocie kosztów postępowania sądowego.

Sąd I instancji przyjął, że podstawą prawną zaskarżonej decyzji jak i decyzji ją poprzedzającej nie może art. 29 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z 2008 r., Nr 98 poz. 634 ze zm.; dalej: ustawa o ARMiR). Przepis ten ma bowiem charakter ogólny i wskazuje jedynie na właściwość organu do wydania decyzji ustalającej kwoty nienależnie lub nadmiernie pobranych środków publicznych. Nawet w przypadku wypłaty przez skarżącą (po śmierci jej męża- wnioskodawcy) środków pieniężnych przyznanych jej mężowi z tytułu wsparcia ONW brak byłoby administracyjnoprawnych podstaw pozwalających na skuteczne domaganie się ich zwrotu od skarżącej. W takiej sytuacji, organ mógłby co najwyżej rozważyć możliwość skorzystania z uprawnień przewidzianych w przepisach kodeksu cywilnego. Chodzi tu w szczególności o przepisy dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia (art. 405 i nast. Kodeksu cywilnego). Jednakże i wówczas należałoby pamiętać o zakresie obowiązku zwrotu korzyści (art. 409 k.c.) oraz o wyłączeniach zwrotu nienależnych świadczeń (zwłaszcza z art. 411 pkt 2 k.c.).