Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2013 r., sygn. II GSK 1408/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska (spr.) Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. WSA Małgorzata Niedobylska Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 marca 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 2525/10 w sprawie ze skargi M. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie rozstrzygnięcia o charakterze gier na automatach 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] października 2010 r. o numerze [...], a także poprzedzające je postanowienie tego organu z dnia [...] sierpnia 2010 r. o numerze [...], 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz M. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 marca 2011 r., sygn. akt VI SA/Wa 2525/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a."), oddalił skargę M. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] października 2010 r., nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie tego organu z dnia [...] sierpnia 2010 r. o odmowie wszczęcia postępowania w przedmiocie wydania decyzji rozstrzygającej, czy gry urządzane na wskazanych we wniosku spółki automatach są grami na automatach o niskich wygranych.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organu administracji orzekającego w niniejszej sprawie. Organ ten ustalił, że w dniu [...] czerwca 2010 r. M. Sp. z o.o. zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.) w zw. z art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) decyzji rozstrzygającej, czy gry opisane we wniosku, urządzane na automatach do gier [...] (nr fabryczny [...]), [...] (nr fabryczny [...]), [...] (nr fabryczny [...]), [...] (nr fabryczny [...]), [...] (nr fabryczny [...]), [...] (nr fabryczny [...]), [...] (nr fabryczny [...]), [...] (nr fabryczny [...]) są grami na automatach o niskich wygranych w rozumieniu art. 2 ust. 2b ustawy o grach i zakładach wzajemnych (w stanie prawnym do 31 grudnia 2009 r.) oraz grami na automatach o niskich wygranych w rozumieniu art. 129 ust. 3 ustawy o grach hazardowych (w stanie prawnym od 1 stycznia 2010 r.). Minister Finansów, powołując się na treść art. 120 i art. 165a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odmówił wszczęcia postępowania w sprawie objętej treścią wniosku. Organ uznał, że postępowanie nie może być wszczęte ponieważ ustawa o grach hazardowych nie legitymuje Ministra Finansów do rozstrzygania o charakterze gier na automatach o niskich wygranych, zaś wydanie rozstrzygnięcia na podstawie art. 2 ust. 3 ustawy o grach i zakładach wzajemnych nie jest możliwe z uwagi na utratę mocy przez tę ustawę z dniem 1 stycznia 2010 r. Minister Finansów nie podzielił zarzutów strony podniesionych w zażaleniu, w szczególności, że: 1) uprawnienie dla organu do rozstrzygania o charakterze gier na automatach o niskich wygranych wynika z treści art. 129 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, 2) naruszono procedury legislacyjne przy uchwalaniu ustawy o grach hazardowych z uwagi na pominięcie obowiązku konsultacji projektu ustawy z właściwymi organizacjami pracodawców, 3) ustawa o grach hazardowych zawiera przepisy techniczne, z powodu których projekt ustawy winien podlegać notyfikacji Komisji Europejskiej na podstawie dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z dnia 21 lipca 1998 r., s. 37 ze zm.; dalej powoływanej jako "dyrektywa 98/34").