Wyrok NSA z dnia 13 marca 2013 r., sygn. II GSK 1946/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędziowie NSA Hanna Kamińska (spr.) Joanna Sieńczyło-Chlabicz Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 maja 2011 r. sygn. akt III SA/Po 278/11 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 maja 2011 r., sygn. akt III SA/Po 278/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.; dalej zwanej "p.p.s.a."), oddalił skargę R. K. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej zwanego również "Dyrektorem OR ARiMR") z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...], którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w [...] z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...], o odmowie przyznania skarżącemu płatności rolnośrodowiskowej na 2008 r.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów administracji orzekających w sprawie. Organy te stwierdziły, że w dniu 14 maja 2008 r. R. K. złożył wniosek kontynuacyjny o przyznanie płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt na rok 2008 (deklarując realizację pakietu K01-Ochrona gleb i wód, w wariancie K01b - Międzyplon ozimy na powierzchni [...] ha). Organ I instancji odmówił przyznania wnioskowanej pomocy, wskazując jako podstawę tego rozstrzygnięcia art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz. U. Nr 229, poz. 2273 ze zm.; dalej powoływanej jako "ustawa o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich") oraz § 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na wspieranie przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt objętej planem rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 174, poz. 1809 z późn. zm.; dalej powoływanego jako "rozporządzenie rolnośrodowiskowe"), zaś organ odwoławczy utrzymał w mocy to rozstrzygnięcie. Powołując się na treść § 11 ust. 5 i § 13 ust. 2 rozporządzenia rolnośrodowiskowego, organy uznały bowiem, że R. K. nie podjął 5-letniego zobowiązania rolnośrodowiskowego, gdyż w sprawie przyznania skarżącemu pierwszej płatności rolnośrodowiskowej (na 2005 r.) nie została wydana decyzja o przyznaniu tej płatności, lecz decyzja o umorzeniu postępowania (z uwagi na upływ terminu, w którym mogła być przyznana pomoc, wynikającego z art. 5 ust. 3a ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich).