Wyrok NSA z dnia 26 marca 2013 r., sygn. II GSK 2404/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędziowie Andrzej Kuba NSA Czesława Socha (spr.) Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 września 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 625/11 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta B. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w B. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie ustalenia dotacji oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 września 2011 r. o sygn. I SA/Bd 625/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Prezydenta Miasta B. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w B. z dnia [...] czerwca 2011 r. o nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie ustalenia wysokości miesięcznej stawki dotacji.
Sąd I instancji przyjął, że stwierdzenie nieważności objętego uchwałą zarządzenia nr [...] Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] marca 2011 r. w sprawie ustalenia wysokości miesięcznej stawki dotacji na jednego wychowanka/ucznia uczęszczającego do publicznych i niepublicznych przedszkoli, punktów przedszkolnych, oddziałów przedszkolnych prowadzonych na terenie Miasta B. przez osoby fizyczne lub osoby prawne inne niż Miasto B. było uzasadnione. Zarządzenie to, zaniżało stawki dotacji za rok 2010 i na rok 2011. Z podstawy ich wyliczenia odjęto dochody uzyskiwane przez przedszkola publiczne od rodziców wychowanków z tytułu tak zwanego czesnego. W konsekwencji spowodowałoby przekazanie dotacji dla podmiotów prowadzących publiczne i niepubliczne przedszkola w wysokościach niższych niż wynikające z obowiązujących przepisów. Narusza to przepisy art. 80 ust. 2 oraz art. 90 ust. 2b i 2d ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemu oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) gdyż ustawa ta nie wprowadziła określenia "dochody bieżące" oraz "wydatki bieżące". Należało zatem odwołać się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) w sytuacji gdy czesne uiszczane przez rodziców wychowanków uczęszczających do przedszkoli publicznych wpływały na rachunek budżetu Miasta [...], a wydatki na zajęcia (w tym ponadnormatywne) były pokrywane ze środków budżetu Miasta. Analiza zatem art. 235 ust. 2 i 3, art. 236 ust. 2 i 4 ustawy o finansach publicznych nie pozwala na pomniejszenie wydatków bieżących o środki pochodzące z opłat rodziców, jeżeli te ostatnie wpływały na rachunek budżetu Miasta. Prawna możliwość pomniejszenia naliczanej podstaw o kwoty uiszczanego czesnego istnieje przy uwzględnieniu postanowień art. 233 ustawy o finansach publicznych gdyż środki te gromadzone zostają na wydzielonym rachunku. W związku z tym, że Miasto [...] nie posiada uregulowań umożliwiających ujęcie takich wpłat rodziców na wyodrębnionym rachunku dochodów przedszkoli publicznych nastąpiło zawężenie pojęcia wydatków bieżących i wydane zarządzenie nie znajduje podstawy prawnej.