Postanowienie NSA z dnia 20 września 2013 r., sygn. I FZ 372/13

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, po rozpoznaniu w dniu 20 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia "B." J. M. Sp. j. z siedzibą w O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 30 lipca 2013 r., sygn. akt I SA/Ke 517/12 w przedmiocie przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi "B." J. M. Sp. j. z siedzibą w O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od czerwca 2008 r. do grudnia 2008 r. postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 30 lipca 2013 r. o sygnaturze I SA/Ke 517/12 oddalił wniosek "B." J. M. S. sp. j. w O. (zwana dalej "spółką" lub "skarżącą") o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, skarżąca nie wykazała, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Pomimo wskazywanych problemów spółka nadal funkcjonuje w obrocie gospodarczym, a z załączonych dokumentów księgowych wynika, że skarżąca pomimo sygnalizowanych trudności finansowych, prowadzi działalność gospodarczą generując wysokie koszty. W okresie od stycznia 2013 r. do maja 2013 r. koszty te wyniosły 174 260,09 zł, jednocześnie uzyskany przychód nie pokrył wykazanych kosztów w całości, bowiem we wskazanym okresie wyniósł 151 996,48 zł. Sąd pierwszej instancji wskazał, że pomimo tego, brak jest informacji o zaciąganych przez spółkę kredytach na pokrycie ww. kosztów przychodów, czy zadłużeniu wobec kontrahentów. Spółka nie wykazała także trudności w regulowaniu jej bieżących zobowiązań. Z powyższego, zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wynika, że skarżąca dysponuje środkami i zamierza kontynuować swoją działalność, a koszty sądowe, które spółka jest obowiązana ponieść w zainicjowanych sprawach winny być traktowane na równi z innymi zobowiązaniami spółki, wynikającymi z prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka jest obecna w obrocie prawnym, jest więc gotowa nadal ponosić ryzyko gospodarcze, w tym ryzyko sporów prawnych.