Postanowienie NSA z dnia 8 sierpnia 2013 r., sygn. II FZ 649/13

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, , , po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia B. N. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 331/13 odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi B. N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 4 stycznia 2013 r. nr (...) w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił B. N. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że analiza przedstawionego stanu faktycznego nie daje podstaw do uznania, że zostały spełnione przesłanki przyznania prawa pomocy, a przesądzającą kwestią była postawa skarżącej, która prezentując własną sytuację ograniczyła się do złożenia oświadczenia niepopartego żadnymi dowodami. W konsekwencji uniemożliwiła ona poznanie swej rzeczywistej sytuacji, w tym możliwości płatniczych i stanu rodzinnego. Nie wiadomo, w jaki sposób skarżąca ponosi wydatki przewyższające wpływy, ani kto jest zameldowany w domu w którym mieszka. Powyższe kwestie są istotne, ponieważ w przypadku badania przesłanek przyznania prawa pomocy uwzględnienia wymaga całokształt sytuacji wnioskodawcy, na którą wpływ mogą mieć także inne osoby. Zdaniem Sądu, bez wątpienia są nimi pozostali członkowie wspólnego gospodarstwa domowego, w tym małżonek, i to niezależnie od tego, jaki ustrój majątkowy obowiązuje w małżeństwie, ponieważ okoliczności te pozostają bez wpływu na obowiązek małżonków do wzajemnej pomocy. Ponadto, skarżąca miała świadomość braków złożonego wniosku, gdyż została wezwana do ich usunięcia, jednak nie uczyniła tego. W związku z powyższym, Sąd uznał twierdzenia skarżącej za niewystarczające do uznania, by nie była ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, dlatego odmówił uwzględnienia zgłoszonego przez nią żądania.