Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2013 r., sygn. I FSK 1772/12

Istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług biur podróży jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Ponadto niezależnie od różnych zasad dotyczących miejsca świadczenia w przypadku usług transportowych, wynajmu nieruchomości, ubezpieczeniowych, kulturalnych itp., usługi biur podróży uznaje się zawsze za wykonywane w miejscu siedziby przedsiębiorstwa lub stałego miejsca prowadzenia działalności przez biuro podróży. Powyższe regulacje pozwalają na uproszczenie procedur rozliczeń z tytułu VAT biur świadczących usługi turystyki międzynarodowej poprzez brak obowiązku rejestracji na potrzeby VAT w tych państwach członkowskich, w których, w przypadku zastosowania ogólnych reguł opodatkowania, mogłoby mieć miejsce świadczenie z tytułu usług wchodzących w skład pakietu usług turystycznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Ewa Rojek, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 259/12 w sprawie ze skargi A. z siedzibą w N. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 259/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: sąd pierwszej instancji) po rozpoznaniu skargi A. z siedzibą w N. (dalej: skarżąca) na interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: organ podatkowy) z dnia 6 września 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

2.1. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku sąd pierwszej instancji wskazał, że wnioskiem z dnia 24 maja 2011 r., uzupełnionym w dniu 27 lipca 2011 r. skarżąca wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania usługi transportowej, świadczonej w ramach usługi turystycznej za okazjonalny przewóz osób autokarami zarejestrowanymi poza terytorium kraju.