Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 2153/11

1. Zgodnie z art. 201 § 1 pkt 2 O.p. od rozstrzygnięcia innego sądu bądź organu zależeć ma rozpatrzenie i załatwienie sprawy. Oznacza to, że przedmiot postępowania prejudycjalnego winien stanowić element podstawy faktycznej, a nie prawnej rozstrzygnięcia w sprawie podatkowej.

2. Organy podatkowe mają prawo i obowiązek dokonywania we własnym zakresie ustalenia faktów, mających znaczenie dla rozstrzygnięcia (art. 122 O.p.). Mogą w związku z tym samodzielnie dokonywać oceny, biorąc pod uwagę także zgodny zamiar stron umowy, czy podatnika wiązała umowa pożyczki z osobą trzecią oraz czy została ona wykonana. Jedynie w przypadkach określonych w art. 199a § 3 O.p. obowiązane są wystąpić do sądu powszechnego z powództwem o ustalenie stosunku prawnego lub prawa. Nie mają więc obowiązku zawieszania postępowania z uwagi na toczące się przed sądem powszechnym postępowanie pojednawcze, bowiem nie rozstrzyga się w nim kwestii, która ma bezpośredni wpływ na rozpatrzenie i załatwienie sprawy podatkowej i której rozstrzygnięcie nie należy do właściwości organu podatkowego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie: NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), NSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 maja 2011 r. sygn. akt I SA/Rz 138/11 w sprawie ze skargi D. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 23 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.