Wyrok NSA z dnia 11 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 968/12

Postanowienie wydane na podstawie art. 123 § 1 Ordynacji podatkowej gwarantujące stronie możliwość wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów i zgłoszonych żądań nie rozstrzyga o istocie sprawy. Nie można więc przyjąć, by przewidziana w art. 213 § 1 Ordynacji podatkowej możliwość zażądania uzupełnienia decyzji co do rozstrzygnięcia odnosiła się do postanowień wydawanych na podstawie art. 123 § 1 Ordynacji podatkowej. Przepis art. 213 § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zatem zastosowania do tego typu postanowień.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. L. i I. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2012 r. sygn. akt VIII SAB/Wa 38/11 w sprawie ze skargi K. L. i I. L. na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie nierozpoznania wniosku z dnia 9 maja 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. L. i I. L. solidarnie na rzecz Ministra Finansów kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 28 marca 2012 r., sygn. akt VIII SAB/Wa 38/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. L., I. L. na bezczynność Ministra Finansów w sprawie nierozpoznania wniosku z dnia 9 maja 2011 r.