Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 3043/11

Ustanowienie art. 139 ust. 1 u.g.h. podyktowane było koniecznością wyważenia interesu ogólnego i interesu przedsiębiorców i nie narusza ani prawa do swobodnego prowadzenia działalności gospodarczej, ani prawa własności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "M." sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 października 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 464/11 w sprawie ze skargi "M." sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 18 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od gier za styczeń 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "M." sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w T. kwotę 7200 (słownie: siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 października 2011 r., sygn. akt I SA/Bd 464/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. sp. z o.o. w K. (dalej jako: strona, spółka, skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. w przedmiocie podatku od gier za styczeń 2010 r.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że zaskarżoną decyzją z dnia 18 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w T. z dnia 17 listopada 2010 r. określającą spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od gier za styczeń 2010 r. w kwocie 894.000 zł i odmawiającą stwierdzenia nadpłaty za ten miesiąc.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 2 września 2010 r. do Naczelnika Urzędu Celnego w T. wpłynął wniosek strony o stwierdzenia nadpłaty w podatku od gier za styczeń 2010 r. Strona dołączyła skorygowaną deklarację dla podatku od gier POG-4. W uzasadnieniu korekty spółka wskazała na brak w ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych przepisów przejściowych. W jej ocenie organy stosujące prawo winny stosować przepisy ustawy o grach hazardowych tak jakby zawierały przepisy przejściowe. Skoro spółka posiada decyzję przyznającą jej uprawnienia do prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych wydaną na podstawie przepisów ustawy o grach i zakładach wzajemnych, przewidujących niższe stawki podatku, niż ustawa o grach hazardowych, to do czasu wygaśnięcia tego zezwolenia stosować należy przepisy przejściowe, pozwalające na uiszczanie podatku od gier według zasad dotychczasowych, tj. 180 EUR od każdego automatu. Ponadto strona zarzuciła naruszenie prawa wspólnotowego poprzez brak notyfikacji ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej jako: u.g.h.). W trakcie postępowania spółka wniosła o przeprowadzenie dowodu z dokumentu, poprzez wystąpienie organu podatkowego do władz centralnych o przekazanie kompletnej korespondencji prowadzonej przez te organy z Komisją Europejską w sprawie notyfikacji projektu ustawy o grach hazardowych oraz projektu ustawy o zmianie ustawy o grach hazardowych oraz niektórych innych ustaw.