Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 18 kwietnia 2013 r., sygn. II FSK 1195/12

Przepis art. 129 ust. 3 u.g.h. definiuje i określa cechy gry na automatach o niskich wygranych, określając przedmiot wygranej w tych grach oraz sposób ich urządzania. Nie odnosi się on natomiast do cech automatu jako produktu i nie określa żadnej obowiązkowej cechy tego produktu. Nie można w związku z tym tego przepisu traktować jako specyfikacji technicznej produktu w rozumieniu Dyrektywy 98/34/WE.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 17 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Rz 400/11 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia 21 kwietnia 2011 r. nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od gier za okres od stycznia do lipca 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w P. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Rz 400/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie na siedem decyzji Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia 21 kwietnia 2011 r., w przedmiocie podatku od gier za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2010 r.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że w dniu 2 września 2010 r. spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier za okres od stycznia do lipca 2010 r. oraz korekty deklaracji za ten okres, w której wykazała podatek do zapłaty w wysokości mniejszej aniżeli w pierwotnie wskazany. W załączonym do korekty deklaracji uzasadnieniu strona wskazała, że błędnie wykazała podatek do zapłaty na podstawie i w wysokości wynikającej z art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.; zwana dalej : "u.g.h."), zamiast z art. 45a ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27, ze zm.; zwana dalej: "u.g.z.w."). Spółka wskazała także, iż pomimo, że u.g.h. nie zawiera przepisów przejściowych niezbędnych do zapewnienia poszanowania interesów, przed upływem okresu, na który przyznano spółce w drodze zezwolenia prawo do urządzania gier na automatach o niskich wygranych, organy podatkowe powinny stosować jej postanowienia, tak jakby zawierała ona stosowne przepisy przejściowe utrzymujące dotychczasowe zasady opodatkowania działalności spółki. Niezależnie od tego spółka wywiodła, iż organ naruszył przepisy Dyrektywy 98/34/WE w procedurze uchwalania u.g.h. poprzez pominięcie procedury notyfikacji. Decyzjami z dnia 4 stycznia 2011 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od gier za poszczególne miesiące od stycznia do lipca 2010 r. w kwotach identycznych, jak wskazane w pierwotnie złożonych deklaracjach.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00