Wyrok NSA z dnia 15 marca 2013 r., sygn. II FSK 1383/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jerzy Płusa, del. WSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. D. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 lutego 2011 r. sygn. akt I SA/Bk 626/10 w sprawie ze skargi R. D. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 22 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. D. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 lutego 2011 r., sygn. akt I SA/Bk 626/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę R.D. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 22 września 2010 r., nr [...], w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej za 2008 r. oraz określenia odsetek za zwłokę od zaniżonych zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2008 r.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Decyzją z dnia 8 czerwca 2010 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił R. D. G. (dalej: "skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej za 2008 r. w miejsce zadeklarowanej w zeznaniu rocznym PIT-36L straty. Organy ustaliły, że skarżący prowadził w 2008 r. działalność gospodarczą w ramach firmy Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "G.", której przedmiotem było m.in. wydobycie i sprzedaż kruszywa mineralnego, piasku, remont dróg żwirowych, kruszenie kamienia. W toku przeprowadzonych czynności stwierdzono, że w badanym okresie firma skarżącego dokonywała dostawy kruszywa i piasku firmie P.T.H.U. P. [...] H. G., z którą istniały powiązania o charakterze rodzinnym, o których mowa w art. 25 ust. 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.; powoływanej dalej jako: "u.p.d.o.f.") po cenach znacznie odbiegających od cen sprzedaży dla pozostałych odbiorców. Stwierdzono, że ceny netto sprzedaży kruszywa (w zależności od frakcji) i piasku dla firmy P. wahały się między 6 zł a 55 zł za tonę, zaś ceny netto sprzedaży dla pozostałych odbiorców wahały się między 6 zł a 90 zł za tonę. Wezwany do wskazania powodów stosowania innych cen sprzedaży dla firmy P. skarżący wyjaśnił, że ceny zbytu kruszywa dla tej firmy są cenami rynkowymi, ponieważ nie uwzględniają cen transportu. Natomiast w przypadku pozostałych odbiorców w cenie netto sprzedaży zawarte są koszty transportu. Organ podatkowy nie dał wiary tym wyjaśnieniom i określił dochody skarżącego oraz należny podatek bez uwzględnienia warunków wynikających ze stwierdzonych powiązań, na podstawie art. 25 ust. 2 u.p.d.o.f. oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób fizycznych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób fizycznych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. Nr 160, poz. 1267, powoływanego dalej jako: "rozporządzenie"). Do określenia dochodów w drodze oszacowania cen organ ten przyjął metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej, sporządzając zestawienie wszystkich transakcji sprzedaży dokonanych z P. oraz z pozostałymi, niezależnymi podmiotami, z uwzględnieniem asortymentów i w rozbiciu na poszczególne miesiące 2008 r. Z uwagi na stosowanie przez skarżącego zróżnicowanych cen sprzedaży kruszywa i piasku dla podmiotów niezależnych organ ten, w celu określenia wartości rynkowej przedmiotu transakcji z firmą P., przyjął średnie ceny jednostkowe brutto sprzedaży dla podmiotów pozostałych, ustalone w odniesieniu do poszczególnych miesięcy i pomniejszył je o średnią cenę brutto usługi transportowej wyliczoną w kwocie 2,59 zł brutto za 1 tonę sprzedanego towaru, na podstawie faktur z wyszczególnioną usługą.