Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. II FSK 1049/11

Art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym w 1998r. nie przewidywał nowacji obowiązku podatkowego w związku z orzeczeniem sądu cywilnego uwzględniającym powództwo o zapłatę.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia del. NSA Jan Grzęda (sprawozdawca), Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 750/10 w sprawie ze skargi "A." sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 13 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz "A." sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 stycznia 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 750/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na skutek skargi wniesionej przez "A." sp. z o.o. z siedzibą w W. (skarżącą) uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z 13 listopada 2009 r. (nr [...]) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Orzekł jednocześnie, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu.

Z uzasadnienia wyroku wynikało, co następuje.

Skarżąca spółka wystąpiła do Ministra Finansów o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. We wniosku, przedstawiając stan faktyczny, stwierdziła, że w ramach działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług budowlanych, w latach 1997-1998 budowała budynek mieszkalno-pensjonatowy. Zamawiający ustnie zlecił Spółce wykonanie dodatkowych prac, nieobjętych umową i wynagrodzeniem ryczałtowym. Prace te Spółka zakończyła w 1998 roku, przedstawiając zleceniodawcy kosztorysy powykonawcze. Zleceniodawca nie zaakceptował wynagrodzenia, kwestionując fakt zlecenia dodatkowych prac. Spółka nie wystawiła faktury i nie wykazała przychodu z tytułu wynagrodzenia w deklaracjach i zeznaniu podatkowym. Jednocześnie wytoczyła powództwo przeciwko zleceniodawcy o zapłatę wynagrodzenia za wykonane w 1998r. usługi, określając wysokość wynagrodzenia na podstawie kosztorysów powykonawczych zweryfikowanych przez biegłego sądowego. W następstwie rozpoznania sprawy z tego powództwa Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził na rzecz Spółki żądaną kwotę z odsetkami, a to wobec ustalenia, że między stronami doszło do zawarcia umowy ustnej na roboty budowlane, którą wykonano w 1998r. Wynagrodzenie Spółki stało się należne po wykonaniu usługi, a ustalenie jego wysokości powinno nastąpić na podstawie kosztorysu powykonawczego. Wyrok stał się prawomocny 31 lipca 2009r. Zasądzona kwota wpłynęła na rachunek bankowy Spółki w sierpniu 2009r.