Postanowienie NSA z dnia 11 września 2012 r., sygn. I OZ 625/12

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak po rozpoznaniu w dniu 11 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt II SO/Ol 16/12 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu w sprawie wniosku A. Z. o wymierzenie Dyrektorowi Aresztu Śledczego w B. grzywny w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a. postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt II SO/Ol 16/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odmówił A. Z. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że we wniosku z dnia 14 marca 2012 r. A. Z. podniósł, iż nie posiada środków na opłacenie wnioskowanej pomocy, gdyż jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Zaznaczył, że nie posiada oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Środki finansowe na jego koncie w kwocie 1.286,64 zł zostały bezterminowo zablokowane przez komornika. Zgodnie z oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, posiada mieszkanie o powierzchni 36 m² i nieruchomość rolną o powierzchni 0,59 ha. Wnioskodawca wyjaśnił, że nie pobiera pożytków finansowych z tytułu posiadania nieruchomości rolnej. Wnioskodawca załączył zaświadczenie potwierdzające, że dnia 4 października 2011 r. został zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku oraz kopie historii rachunku bankowego i wydruk z tego rachunku wskazujący wysokość zablokowanych środków.

W przedmiotowej sprawie sąd odstąpił od zastosowania art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej jako P.p.s.a.), który daje Sądowi możliwość wezwania strony do złożenia dodatkowych oświadczeń lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Sąd pierwszej instancji wziął pod uwagę stanowisko skarżącego wyrażone we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz w piśmie procesowym z dnia 9 stycznia 2012 r., w którym oświadczył on, iż przedłożył już we wcześniej rozpoznawanych sprawach wszystkie niezbędne do oceny jego sytuacji majątkowej, finansowej i rodzinnej, dokumenty i oświadczenia, które sąd powinien wziąć pod uwagę z urzędu. Wezwania wystosowane do niego w trybie art. 255 P.p.s.a. skarżący ocenił jako bezcelowe i narażające go na ponoszenie zbędnych kosztów.