Postanowienie NSA z dnia 21 marca 2012 r., sygn. I OZ 165/12

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 712/11 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym polegającym na ustanowieniu adwokata w sprawie ze skargi A. Z. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 lutego 2010 r., sygn. akt II SO/Ol 45/09 w przedmiocie nałożenia grzywny za niezastosowanie się do obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

W niniejszej sprawie miał zastosowanie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), stanowiący, że w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.

Postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 712/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odmówił A. Z. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu wskazując, że skarżący nie wypełnił w sposób należyty wezwania referendarza, gdyż nie przesłał wszystkich żądanych dokumentów. Sąd podał, że skarżący nie wskazał wysokości kosztów ustanowienia zawodowego pełnomocnika w sprawach prowadzonych przed sądami administracyjnymi w latach 2009-2011. W kwestii wysokości i źródeł uzyskiwanego dochodu od 1 stycznia 2011 r. do dnia wezwania, nie podał źródła, rodzaju i daty otrzymania pomocy pieniężnej lub rzeczowej osób trzecich lub członków rodziny, lecz podał sprzecznie z oświadczeniem zawartym we wniosku PPF, że nie korzystał z pomocy członków rodziny ani osób trzecich. Sąd dodał ponadto, że skarżący nie wskazał na jakiekolwiek źródła dochodu z prac dorywczych. Nie udzielił także pełnych wyjaśnień umożliwiających zbadanie jego stałych wydatków. Nie przedłożył również kopii aktów nabycia mieszkania i nieruchomości rolnej, ani oświadczenia wskazującego źródło sfinansowania tych wydatków. Sąd wskazał ponadto, że z załączonych aktów notarialnych z dnia 15 czerwca 2004 r., 21 września 2005 r. i z dnia 13 sierpnia 2010r., z których treści skarżący usunął niemal wszystkie dane, nie wynika, jakie jest przeznaczenie trzech działek o powierzchniach: 403 m², 500 m² i 5.000 m², ani jaka była cena zakupu (wartość) tych nieruchomości oraz mieszkania. Zdaniem Sądu pierwszej instancji szczątkowa treść § 5 aktu notarialnego nabycia mieszkania nie dowodzi, że rzeczywiście nabył je za kwotę jedynie 2.500 zł.