Postanowienie NSA z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. I OW 188/11

Administracyjne postępowanie; Pomoc społeczna

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch, Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Sędzia del. NSA Wiesław Morys (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy P. z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy P. a Wójtem Gminy R. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku I. S. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Wójta Gminy P. jako organ właściwy do rozpatrzenia wniosku.

Uzasadnienie

Wójt Gminy P., z upoważnienia którego działał Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, pismem z dnia 10 listopada 2011 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Wójtem Gminy R. w sprawie skierowania I. S. do Domu Opieki w J. oraz ustalenia opłaty za pobyt w tymże domu.

W uzasadnieniu wniosku podał, iż Wójt Gminy R. działający przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej, wydanym na podstawie art. 19 i art. 65 § 1 k.p.a. postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. stwierdził, iż nie jest właściwy do rozpatrzenia przedmiotowego wniosku i przekazał go Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w P. W motywach tegoż postanowienia stwierdził, że I. S. na mocy decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w R. z dnia [...] marca 2004 r. została skierowana do Domu Opieki w J., jednakże w wyniku przeprowadzonego przez Wojewodę Śląskiego postępowania kontrolnego skierowano do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji, jako wydanej bez podstawy prawnej. W dniu [...] lutego 2011 r. do Ośrodka Pomocy Społecznej w R. wpłynął wniosek I. S. o umieszczenie jej w domu pomocy społecznej. Uzasadniając brak swej właściwości Wójt Gminy R. podał, że wymieniona przebywa od 7 lat na terenie Gminy P., tam jest zameldowana na pobyt czasowy i tam znajduje się centrum jej aktywności życiowej. Fakt, iż nie posiada stałego zameldowania nie przesądza o tym, iż jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), dalej u.p.s. Wskazał, iż zgodnie z art. 59 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy decyzję o skierowaniu do domu opieki społecznej i decyzję ustalającą opłatę za ten pobyt wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej, czyli po myśli art. 101 ust. 6 tej ustawy, gminy miejsca jej zamieszkania. Wójt Gminy P., powołując się na art. 65 § 1 k.p.a. w związku z art. 6 pkt 8 i art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, uznał się niewłaściwym i pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. przekazał sprawę do Ośrodka Pomocy Społecznej w R. Następnie w dniu 10 listopada 2011 r. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego. Wskazał, iż I. S. jest zameldowana na pobyt czasowy od dnia [...] maja 2006 r. w miejscowości J. [...], pod którym to adresem mieści się Dom Pomocy Społecznej. Przytaczając brzmienie art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej stwierdził, iż w przypadku osoby bezdomnej właściwa do udzielenia świadczenia jest gmina ostatniego miejsca zameldowania tej osoby na pobyt stały. Wyraził przy tym pogląd, że spełnione zostały przesłanki z art. 6 pkt 8 cytowanej wyżej ustawy pozwalające na uznanie I. S. za osobę bezdomną. Bowiem nie zamieszkuje ona w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. Podkreślił, iż jedynie czasowo zamieszkuje ona w Domu Pomocy Społecznej w J., który uznał za miejsce publiczne. Na poparcie swojego stanowiska powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 września 2009 r., sygn. IV SA/Wr 263/09, w którym stwierdzono, iż przebywanie w danej miejscowości z zamiarem stałego pobytu w miejscu publicznym nie pozwala na przyjęcie, że miejscowość ta jest miejscem zamieszkania tej osoby w rozumieniu art. 25 k.c. Wobec tego uznał, iż właściwym organem w sprawie jest Wójt Gminy R.