Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. II OSK 1292/11

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz sędzia del. NSA Jacek Hyla /spr./ Protokolant asystent sędziego Justyna Rosińska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 1565/10 w sprawie ze skargi T.K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 marca 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1565/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy:

Ostateczna decyzja w sprawie cofnięcia T.K. pozwolenia na broń została wydana w sytuacji wydania wobec niego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że nie posiada on zdolności do dysponowania bronią. Organ wskazał, że negatywne dla strony ostateczne orzeczenie lekarskie jest niepodważalne i organy Policji nie mogą dokonywać jego dalszej oceny, gdyż wszelkie okoliczności dotyczące stanu zdrowia, jakie zamierza udowodnić posiadacz pozwolenia na broń, powinny być wykazane za pomocą dowodów przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń.

Stwierdzono także, że postępowanie karne toczące się wobec T.K. zakończyło się prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z dnia [...] grudnia 2009 r., sygn. akt [...], umarzającym warunkowo postępowanie karne wskutek przyjęcia przez sąd, że dopuścił się on tylko mniejszej wagi przestępstwa przeciwko mieniu, tj. czynu z art. 286 § 3 kk. Organ, wskazał, że warunkowe umorzenie postępowania karnego nie wiąże organów Policji w zakresie ustalania prawnych i faktycznych podstaw cofnięcia pozwolenia na broń a zastosowanie tej instytucji prawa karnego nie oznacza, że nie doszło do przestępstwa. Wprost przeciwnie - jest związane z ustaleniem winy, choć nieznacznej, jego sprawcy oraz możliwości pociągnięcia go do odpowiedzialności karnej, a także niebudzących wątpliwości okoliczności popełnienia czynu. Dodatkowo organ wyjaśnił, że w postępowaniu administracyjnym zasada domniemania niewinności nie ma zastosowania, bowiem organ je prowadzący nie orzeka w kwestii winy i ewentualnej odpowiedzialności karnej posiadacza pozwolenia na broń za zarzucane mu czyny bezprawne. Choć więc strona nie została skazana za popełnione przestępstwo przeciwko mieniu, to jednak dodatkowe okoliczności świadczą, iż jej postępowanie uzasadnia obawę możliwości użycia przez nią broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego, a zatem należy do osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji. Strona bowiem nie zna ciążących na posiadaczu pozwolenia na broń obowiązków (nie zawiadomiła organu Policji o zmianie miejsca stałego pobytu, co stanowi odrębną podstawę cofnięcia jej pozwolenia na broń.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00