Wyrok NSA z dnia 22 marca 2012 r., sygn. II OSK 24/11

Dnia 22 marca 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia del. WSA Wanda Zielińska - Baran /spr./ Protokolant asystent Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody Podkarpackiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 7 października 2010 r. sygn. akt II SA/Rz 450/10 w sprawie ze skargi R. P. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia

7 października 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 450/10, po rozpoznaniu skargi R. P., uchylił decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] marca 2010 r.

nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Mielca z dnia

[...] lutego 2010 roku nr [...] oraz decyzję Wojewody Podkarpackiego

z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego. Sąd jednocześnie stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

W uzasadnieniu wyroku podano, iż zaskarżoną decyzją Wojewoda Podkarpacki utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...] o wymeldowaniu D. P. i jej małoletnich córek D. i K. z pobytu stałego w Mielcu przy ul. [...] .

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Wojewoda stwierdził, iż odwołania R. P. i D. P. nie mogły być uwzględnione, gdyż decyzja nimi objęta nie narusza przepisów prawa. Zarzuty odwołań nie mogły być skuteczne, bo Prezydent Miasta Mielca wszechstronnie rozpoznał sprawę, poprawnie ustalił stan faktyczny i dokonał prawidłowej jego oceny. W sprawie fakty są bezsporne i przyznane przez strony odwołujące się. D. P. wraz z dziećmi nie zamieszkuje w lokalu, z którego została wymeldowana od 2000 r. Istnienie takiej sytuacji daje podstawę do wymeldowania w oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych.