Wyrok NSA z dnia 30 maja 2012 r., sygn. I OSK 2356/11

Pomoc społeczna powinna mieć charakter doraźny i nie może być traktowana jako stałe źródło dochodu, nie ma ona służyć pełnemu zaspokajaniu zgłaszanych przez obywateli potrzeb, ale rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant asystent sędziego Wojciech Latocha po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2012r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 września 2011 r. sygn. akt IV SA/Po 389/11 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 22 września 2011 r., sygn. akt IV SA/Po 389/11 oddalił skargę M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] maja 2010 r., nr [...] Prezydent Miasta K. odmówił przyznania M. S. (dalej powoływany jako skarżący) pomocy w formie zasiłku celowego na zakup nowego okna do pokoju oraz zasiłku okresowego na zakup środków czystości i żywności z powodu braku współpracy z pracownikiem socjalnym.

Rozpoznając odwołanie wnioskodawcy Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji wskazując, że dochód wnioskodawcy uprawnia do uzyskania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej i nakazując wnikliwe sprawdzenie sytuacji zdrowotnej wnioskodawcy celem ustalenia czy jest możliwe podjęcie przezeń zaproponowanych prac społecznie użytecznych bez uszczerbku dla jego stanu zdrowia. SKO wskazało, że dopiero w sytuacji gdy wnioskodawca będzie mógł świadczyć tą pracę, a mimo to bez podania uzasadnionej przyczyny nie będzie chciał jej podjąć, możliwe będzie zastosowanie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 z późn. zm., dalej: ustawa o pomocy społecznej).