Wyrok NSA z dnia 23 maja 2012 r., sygn. II OSK 536/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędzia WSA del. Mirosława Pindelska Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady m.st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 grudnia 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 1640/10 w sprawie ze skargi J.R., L.W., E.S., Z.S. i K.D. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 1640, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie ze skargi J.R., L.W., E.S., Z.S. i K.W. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia 26 lutego 2009 r., nr L/1520/2009, w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w § 6 pkt 6 dopisku po przecinku: "dla budynku wolnostojącego i segmentu budynku bliźniaczego" w odniesieniu do działek numer ewidencyjny [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] w obrębie [...] pkt 1), stwierdził, że zaskarżona uchwała w części opisanej w pkt 1 nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku (pkt 2) oraz zasądził od Rady m.st. Warszawy na rzecz skarżącej K.D. kwotę 557 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 3).

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

J.R., L.W., E.S., Z.S., K. W. i L.G. wnieśli skargę w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym na uchwałę nr L/1520/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Natolina Zachodniego - część Moczydłowska Wschód, zarzucając jej naruszenie art. 25 w zw. z art. 23 ust. 1, art. 24 ust. 1 i art. 27 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139, ze zm.), domagając się stwierdzenia jej nieważności oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania.