Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. II OSK 2145/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak /spr./ Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. WSA Czesława Nowak - Kolczyńska Protokolant Aleksander Jakubowski po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Stowarzyszenia Ochrony Przyrody Ziemi Oleskiej z siedzibą w Oleśnie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 228/11 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia Ochrony Przyrody Ziemi Oleskiej z siedzibą w Oleśnie na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 8 lipca 2010 r. nr DOOŚidk-074/1732/1323/2010/ER-204 w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 czerwca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 8 lipca 2010 r. w przedmiocie środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: "Budowie drogi krajowej (ekspresowej) S-11 Kołobrzeg - Bytom na odcinku miasta Olesna od km 501+000 do km 520+000".

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że w dniu 19 czerwca 2009 r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Opolu wydał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedmiotowego przedsięwzięcia.

Decyzją z dnia 8 lipca 2010 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, po rozpatrzeniu odwołania Stowarzyszenia Ochrony Przyrody Ziemi Oleskiej oraz Stowarzyszenia Porozumienia Komitetów Protestacyjnych Budowy Obwodnicy Północnej, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Organ odwoławczy nie znalazł uchybień, które mogłyby prowadzić do uchylenia decyzji organu I instancji. Wskazał, że w zaskarżonej decyzji zbadano i omówiono kwestię stanowisk archeologicznych oraz stref obserwacji archeologicznych, kwestię terenów, przez które będzie przebiegała inwestycja, kwestię ochrony przed hałasem oraz nałożono obowiązek inwentaryzacji zieleni i planu wyrębu. Ponadto organ I instancji dokonał pełnej analizy możliwych wariantów przebiegu inwestycji i wybrał najkorzystniejszy z nich ze względów społecznych oraz z punktu widzenia przyrodniczego.