Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. I OSK 1801/11

Przedłużenie okresu zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych nie rodzi żadnych uprawnień do pozostawania funkcjonariusza w służbie przez cały okres toczącego się przeciwko niemu postępowania karnego, a tym samym nie stanowi negatywnej przesłanki do zastosowania art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, o ile spełnione zostaną warunki określone w tym przepisie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.), Sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński, Protokolant asystent sędziego Dorota Chromicka, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 757/11 w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] lutego 2011 r., nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 757/11 oddalił skargę S. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Dyrektor Izby Celnej w B. pismem z dnia [...] listopada 2009 r. zawiadomił o wszczęciu postępowania w sprawie zwolnienia S. S., funkcjonariusza celnego, ze służby w związku z upływem 12 miesięcznego okresu zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych. Następnie organ ten decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r., działając na podstawie art. 105 pkt 10 oraz art. 188 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.- dalej powoływana jako ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r.), zwolnił S. S. ze służby w Izbie Celnej w B. Szef Służby Celnej decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. uchylił w całości powyższą decyzję z dnia [...] stycznia 2010 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, wskazując, że argumenty przedstawione przez Dyrektora Izby Celnej w B. nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy, a ponadto organ ten nie zapewnił stronie czynnego udziału w postępowaniu i tym samym nie dopełnił wymogów przewidzianych w art. 10 § 1 kpa.