Wyrok NSA z dnia 28 września 2012 r., sygn. I GSK 1662/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Joanna Zabłocka (spr.) Protokolant Piotr Mikucki po rozpoznaniu w dniu 28 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. Ś.-"M." od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 15 września 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 2644/10 w sprawie ze skargi K. Ś.-"M." na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 września 2011 r., sygn. akt V SA/Wa 2644/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę K. Ś. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 27 września 2010 r., nr [...], w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej. Zaskarżona decyzja utrzymała w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] maja 2010 r., nr [...], którą odmówiono skarżącej uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Celnej w W.z dnia [...] maja 2006 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego II w W. z dnia [...] września 2004 r. w przedmiocie uznania za nieprawidłowe zgłoszenia celnego z dnia 17 września 2001 r. (SAD nr [...]).

Sąd pierwszej instancji uznał za trafne stanowisko organu administracji, że brak było podstaw do uchylenia w trybie art. 2651 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802, ze zm.) ostatecznych decyzji wymiarowych z dnia [...] maja 2006 r. i z dnia [...] września 2004 r. W toku postępowania administracyjnego strona nie wykazała na tyle interesu publicznego ani swojego "ważnego interesu", który uzasadniałby wzruszenie decyzji ostatecznej.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji, skoro postępowanie w przedmiocie uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej w trybie wskazanym w art. 2651 Kodeksu celnego jest jednym z postępowań szczególnych, regulujących wzruszenie decyzji ostatecznej (trybem nadzwyczajnym), to przedmiotem oceny w takim postępowaniu jest wyłącznie zaistnienie przesłanek wskazanych w tym przepisie, a nie kwestia merytorycznego badania słuszności lub prawidłowości decyzji ostatecznej i powstałej w wyniku jej wydania sytuacji prawnej. Przesłanki uzasadniającej wzruszenie decyzji ostatecznej nie stanowią zatem zarzuty dotyczące decyzji wymiarowej, ani okoliczność, że ostateczna decyzja wymiarowa nie była poddana kontroli sądu administracyjnego. Sąd wskazał, że strona zaskarżyła decyzję wymiarową do sądu, ale jej skarga została odrzucona z przyczyn formalnych, zaś skarżąca zrezygnowała z kontroli instancyjnej postanowienia odrzucającego wspomnianą skargę.