Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2012 r., sygn. I GSK 192/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Socha Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Janusz Nowacki Protokolant Michał Sikora po rozpoznaniu w dniu 24 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. Ż. S.A. w Ż. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 27 września 2010 r. sygn. akt III SA/Gl 857/10 w sprawie ze skargi G. ŻY. S.A. w Ż. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w G.; 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz G. Ż. S.A. w Ż. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego;

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, objętym skargą kasacyjną wyrokiem oddalił skargę G. Ż. S.A. w Ż. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] listopada 2009 r., w przedmiocie podatku akcyzowego.

Relacjonując przebieg sprawy Sąd I instancji podał, że spółka G. Ż. zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w K. o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego. Spółka zapytała "czy począwszy od 1 marca 2009 roku, określając podstawę opodatkowania piw smakowych podatkiem akcyzowym, spółka powinna przyjąć, w celu obliczenia stopni Plato, ekstrakt rzeczywisty ustalony dla piwa jasnego, stanowiącego komponent piwa smakowego, tj. nie uwzględniając wartości, o jaką ekstrakt ten został podwyższony wskutek dodania w procesie produkcyjnym syropów smakowych?".

W ocenie wnioskodawcy, jako producenta piwa w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11, dalej: ustawa o podatku akcyzowym lub u.p.a.) produkującego między innymi piwa smakowe, dosładzane w toku produkcji syropami smakowymi, w których zawartość alkoholu przewyższa 0, 5% ich objętości, do podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym piwa smakowego, począwszy od 1 marca 2009 roku, należało przyjmować stopień Plato obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego ustalonego dla piwa jasnego, stanowiącego komponent piwa smakowego, tj. nie uwzględniając wartości, o jaką zawartość ekstraktu wzrosła wskutek dodania w procesie produkcyjnym syropów smakowych. Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 94 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, piwem jest zarówno piwo otrzymane ze słodu (piwo jasne), jak również wyroby będące mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, jeśli ich rzeczywista objętościowa moc alkoholu przekracza 0, 5 % objętości. Podniósł, że zgodnie z art. 94 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato, który zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2009 r. w sprawie metod ustalania parametrów służących do określania podstawy opodatkowania piw (Dz. U. Nr 32, poz. 224, dalej "rozporządzenie"), ustala się, jako ułamek masowy o wartości 1 % m/m ekstraktu brzeczki podstawowej, obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie. Przepis § 3 ust. 3 rozporządzenia określa, że metody badań stosowane przy oznaczaniu zawartości alkoholu i ekstraktu rzeczywistego w celu ustalenia ekstraktu brzeczki podstawowej określa Polska Norma PN-A-79093-2: 2000, która dla ustalenia wartości brzeczki podstawowej nakazuje stosować wzór Ballinga. Kluczowe znaczenie dla prawidłowego określenia podstawy opodatkowania piwa ma, w ocenie spółki, ustalenie ekstraktu brzeczki podstawowej, który powinien zostać wyliczony w oparciu o dwa parametry gotowego wyrobu, a mianowicie zawartość ekstraktu rzeczywistego i zawartość alkoholu. Wnioskodawca wskazał, że w procesie produkcji piw smakowych wykorzystywane są dodatki w postaci syropów smakowych, których użycie prowadzi do podwyższenia ekstraktu rzeczywistego w wyrobie gotowym. Podstawienie zaś do wzoru Ballinga, jako zmiennej, zawartości ekstraktu rzeczywistego gotowego wyrobu podwyższonego poprzez dodanie syropu smakowego po fazie fermentacji, powoduje, iż otrzymany wynik zostanie niesłusznie zawyżony. Będzie on uwzględniał także ekstrakt gotowego wyrobu, który nie został otrzymany z brzeczki podstawowej, lecz powstał po fazie fermentacji w wyniku dodania syropów smakowych.