Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2012 r., sygn. II GSK 1256/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędziowie Zofia Borowicz (spr.) NSA Andrzej Kuba Protokolant Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. K. M. "D." S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt VI SA/Wa 1511/10 w sprawie ze skargi P. K. M. "D." S.A. w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o ofercie publicznej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. K. M. "D." S.A. w W. na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego kwotę 1800 (słownie: tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę P. K. M. D. S.A. w W. (dalej jako: Spółka, skarżąca) na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (dalej jako: Komisja, KNF) z dnia [...] lutego 2010 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z naruszeniem obowiązku przekazania informacji.
Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że Spółka od wielu lat prowadziła działalność eksportową. Walutą podstawową Spółki był polski złoty, zaś przychody eksportowe były nominowane w dolarach amerykańskich (USD) i w euro (EUR), stąd istotne znaczenie w jej działalności odgrywało ryzyko zmiany kursów walutowych. Skarżąca, prowadząc działalność eksportową, od 2003 r. systematycznie stosowała instrumenty pochodne, mające na celu zabezpieczenie kursu walutowego pod przyszłe wpływy eksportowe. Na podstawie umów ramowych i potwierdzeń zawarcia transakcji opcji walutowych, a także informacji udzielonych przez banki stwierdzono, iż w badanym okresie nominał większości opcji wystawianych przez Spółkę był dwu lub nawet trzykrotnie wyższy niż opcji nabytych. Skarżąca nabywała instrumenty opcyjne o tzw. charakterze "zerokosztowym", co oznaczało, iż nie płaciła na rzecz banku premii z tytułu nabytej opcji sprzedaży, jednak w zamian wystawiała opcję o nominale wyższym niż opcja nabyta, która dawała bankowi określone uprawnienie. Spółka zawierała transakcje opcji walutowych, prowadzące do powstania po jej stronie zobowiązań przekraczających znacząco jej przychody eksportowe w walutach obcych, które niosły ryzyko nieograniczonej straty finansowej oraz mogły mieć istotny wpływ na wynik finansowy: