Postanowienie NSA z dnia 19 września 2012 r., sygn. I FZ 341/12
Przywrócenie terminu
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, , , po rozpoznaniu w dniu 19 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia R. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 1668/12 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2005 r. do listopada 2006 r. postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1668/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił R. M. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 lutego 2012 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2005 r. do listopada 2006 r.
W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarga w przedmiotowej sprawie wpłynęła bezpośrednio do Sądu, zamiast za pośrednictwem organu. We wniosku o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącej podniósł, że w jego ocenie skarga została zaadresowana właściwie, bowiem w jej nagłówku prawidłowo oznaczony został adres - "Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie", jak też tryb wnoszenia skargi "za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej". Pełnomocnik wskazał, że skarga została przesłana bezpośrednio na adres Sądu w wyniku błędnego zaadresowania przesyłki przez pracownika kancelarii, zajmującego się stale wysyłką korespondencji, podkreślił przy tym, że w czynności adresowania i wysłania przesyłki nie brał bezpośrednio udziału. Pełnomocnik podkreślił, że nie miał możliwości nadzorowania wszystkich czynności bezpośrednio związanych z przedmiotową sprawą, nadto został zapewniony o poprawnym wysłaniu przesyłki. W jego ocenie odmowa przywrócenia terminu do wniesienia skargi wiązałaby się z pozbawieniem skarżącej sądowej kontroli zaskarżonej decyzji w sytuacji, kiedy skarga została sporządzona przez pełnomocnika prawidłowo z zachowaniem szczególnej staranności i nadana na poczcie w terminie, a błąd sprowadza się do omyłki pisarskiej dokonanej przez osobę adresującą korespondencję. Na poparcie swojej argumentacji przytoczył pogląd reprezentowany przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 17 marca 2008 r. (II FZ 99/08) co do miarkowania odpowiedzialności ponoszonej przez stronę za czynności dokonywane przez pełnomocnika, który dochował należytej staranności, a jedyną przyczyną uchybienia terminu była omyłka techniczna.