Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. I FSK 103/12

Dla skutecznego wykazania wadliwego ustalenia faktów nie wystarczy samo ich kwestionowanie jako takie, lecz konieczne jest powiązanie takiego stanowiska z precyzyjnym wskazaniem, które przepisy prawa procesowego zostały naruszone, na czym to naruszenie polegało oraz jaki miało wpływ na treść kwestionowanego wyroku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia WSA del. Hieronim Sęk, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 października 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 333/11 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 26 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec i sierpień 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 2400 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 października 2011 r., sygn. akt I SA/Sz 333/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 26 stycznia 2010 r. w przedmiocie określenia kwoty podatku od towarów i usług za czerwiec i sierpień 2007 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że spór w sprawie dotyczy przede wszystkim zasadności zastosowania przez organ art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako "u.p.t.u."). Zastosowanie tego przepisu było rezultatem dokonanych ustaleń, z których wynikało, że w badanych okresach rozliczeniowych podatnik wystawił na rzecz "G." s.c. dwie faktury za wykonanie prac zbrojarsko-betonowych, których nie ujął w ewidencji sprzedaży. Sąd zaznaczył też, że podatnik zaprzeczał wystawieniu wskazanych faktur, stwierdzając, że są to dokumenty sfałszowane, nie potwierdził także wykonania robót udokumentowanych tymi fakturami ani żadnych innych na rzecz odbiorcy tychże faktur. Sąd wskazał przy tym, że z opinii biegłego sądowego z zakresu badania dokumentów wynika, że podpisy na spornych fakturach są podpisami skarżącego.