Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2012 r., sygn. I FSK 113/12

Organ podatkowy nie ma możności weryfikacji prawidłowości wszczęcia, czy innych czynności podejmowanych w toku postępowania karnoskarbowego. Do oceny, czy dana osoba popełniła czyny określone w przywołanych w postanowieniu o wszczęciu dochodzenia przepisach K.k.s., nie dochodzi w ramach postępowania podatkowego, a ocena ta pozostaje bez wpływu na określenie skutków z art. 70 § 6 pkt 1 O.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 19 października 2011 r. sygn. akt I SA/Op 320/11 w sprawie ze skargi A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 9 czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres od czerwca do grudnia 2004 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w O. na rzecz A. L. kwotę 2613 zł (słownie: dwa tysiące sześćset trzynaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 października 2011 r., sygn. akt I SA/Op 320/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 9 czerwca 2011 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od czerwca do grudnia 2004 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzje organów wydane zostały na podstawie ustaleń, z których wynikało, że podatnik dokonał nieuprawnionego pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z 38 faktur, które miały dokumentować zakup oleju napędowego od J. A., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. w W. Faktury te w ocenie organów nie dokumentowały rzeczywistych transakcji, bowiem objęte tymi fakturami czynności nie miały faktycznie miejsca między podmiotami na nich wykazanymi. Towary, których nabycie według wskazanych faktur miało nastąpić od J. A., nie mogły być nabyte od tego podmiotu, albowiem nigdy nie dysponował on paliwem, wobec czego nie mógł dokonać jego dostawy.