Wyrok NSA z dnia 31 października 2012 r., sygn. II FSK 550/11

Upadłość to tzw. egzekucja uniwersalna prowadzona na rzecz wszystkich wierzycieli dłużnika, ze wszystkich składników jego majątku jednocześnie. To właśnie odróżnia upadłość od egzekucji syngularnej prowadzonej przez niektórych tylko wierzycieli i tylko z poszczególnych składników majątku dłużnika.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędziowie NSA Anna Dumas, WSA del. Lidia Ciechomska-Florek (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 31 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 259/10 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 19 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółdzielni 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w S. na rzecz M. C. kwotę 470 (czterysta siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, wyrokiem z dnia 24 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 259/10, oddalił skargę M. C. zwanego dalej "skarżącym", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z 19 lutego 2010 r. w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości z tytułu podatku od towarów i usług. Jako podstawę prawną wyroku Sąd wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zwaną dalej " p.p.s.a." (Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Zaskarżony skargą kasacyjną wyrok wydany został w oparciu o przyjęty przez Sąd następujący stan faktyczny sprawy:

1. Spółdzielnia B., zwana dalej "spółdzielnią", prowadziła działalność gospodarczą w zakresie produkcji win gronowych, jabłecznika, win owocowych, wód mineralnych i napojów bezalkoholowych. Jako podatnik VAT, nie zapłaciła w ustawowym terminie zadeklarowanego podatku VAT za grudzień 2003 r., styczeń - sierpień i październik - grudzień 2004 r. Zaległości podatkowe spółdzielni nie zostały zaspokojone w toku egzekucji administracyjnej i sądowej. W dniu 28 stycznia 2005 r. spółdzielnia została postawiona w stan likwidacji, a w dniu 10 kwietnia 2006 r. Sąd Rejonowy Wydział XXII Gospodarczy na wniosek wierzyciela, ogłosił upadłość spółdzielni. W dniu 22 lutego 2009 r. postępowanie upadłościowe zostało umorzone. W toku postępowania upadłościowego zaległości podatkowe spółdzielni również nie zostały zaspokojone. Okoliczności te uznano za podstawę wszczęcia postępowania zakończonego wydaniem 1 grudnia 2009 r. decyzji, przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w S., orzekającej o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu M. C. z A. Z., za zaległości podatkowe spółdzielni w łącznej kwocie 125.338,86 zł (w tym należność główna, odsetki za zwłokę i koszty postępowania egzekucyjnego). Odrębną decyzją z dnia 1 grudnia 2009 r. organ pierwszej instancji orzekł o solidarnej odpowiedzialności w tym samym zakresie drugiego członka zarządu Spółdzielni - A. Z. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że skarżący był członkiem zarządu spółdzielni w okresie, w którym powstały zaległości podatkowe a wobec braku przewidzianych w art. 116 Ordynacji podatkowej przesłanek pozwalających na wyłączenie odpowiedzialności skarżącego, odpowiada on za zaległości podatkowe spółdzielni.