Wyrok NSA z dnia 27 września 2012 r., sygn. II FSK 253/11

Ujęcie (zaksięgowanie) wydatku w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wydatek dla zakwalifikowania go do kosztów uzyskania przychodu musi zatem spełniać wymogi określone ustawą podatkową, ale w czasie koszt ten ujawniony jest w dniu jego zaksięgowania w księgach rachunkowych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędziowie NSA Antoni Hanusz, NSA del. Jan Grzęda, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 27 września 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. S.A. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2010 r. sygn. akt VIII SA/Wa 419/10 w sprawie ze skargi E. S.A. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 28 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. S.A. z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1. Wyrokiem z 30 września 2010 r., VIII SA/Wa 419/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. spółki akcyjnej z siedzibą w Ś. na interpretację Ministra Finansów z 28 stycznia 2010 r. w przedmiocie podatku osobowego od osób prawnych.

2. Wniosek skarżącej Spółki o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył określenia momentu zaliczenia poniesionych przez Spółkę wydatków do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy z dnia15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.p.") Z przedstawionego w nim stanu faktycznego wynikało, że Spółka ponosi wydatki związane z remontami kapitalnymi swojego sprzętu (infrastruktury). Dotyczą one urządzeń i układów technologicznych, a ich celem jest przywrócenie jego sprawności. Wydatki Spółka zalicza bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Nie podwyższają one w znaczeniu podatkowym wartości początkowej środków trwałych. Spółka kwalifikuje wydatki jako koszty pośrednie. Są to remonty cykliczne, ale nie jest możliwe wskazanie terminu kolejnego remontu. Do końca 2007 r. księgowała przedmiotowe wydatki zgodnie z polskimi standardami rachunkowości. Następnie przyjęła Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej. W konsekwencji, przedmiotowe wydatki na remonty kapitalne sprzętu księguje jako podwyższające wartość początkową środków trwałych. Dla celów podatkowych wydatki te zalicza zaś bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Na tle takiego stanu faktycznego Spółka zadała pytanie: czy poniesione przez nią wydatki z tytułu remontów kapitalnych sprzętu (infrastruktury) zarówno do końca 2007 r., jak i później, stanowią dla niej bieżący koszt podatkowy, tj. w latach poniesienia wydatków?