Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 5 października 2012 r., sygn. II FSK 2590/11

Warunkiem zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. jest to, aby budowle kolejowe służyły tylko publicznemu transportowi kolejowemu. Wykorzystanie ich do jakiegokolwiek innego celu oznacza, że nie zostaną spełnione warunki zwolnienia.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 5 października 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 czerwca 2011 r. sygn. akt I SA/Gl 243/11 w sprawie ze skargi K. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w sprawie o sygn. akt I SA/Gl 243/11, oddalił skargę K. S.A. z siedzibą w K. - nazywanej dalej "Spółką", na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 24 stycznia 2011 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 2 września 2010 r. Wójt Gminy Z. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2004 r.

Spółka odwołała się od powyższej decyzji, zarzucając organowi błędne ustalenie stanu faktycznego poprzez przyjęcie, że infrastruktura kolejowa podatnika nie była wykorzystywana wyłącznie na potrzeby publicznego transportu kolejowego oraz naruszenie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613) - powoływanej dalej jako "u.p.o.l.", poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie.

Wspomnianą na wstępie decyzją, Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy nie dopatrzył się błędów w ustaleniu stanu faktycznego. Z ustaleń organu pierwszej instancji wynikało, że Spółka oddała infrastrukturę kolejową w dzierżawę innemu podmiotowi gospodarczemu, który pełnił funkcję jej zarządcy, sama natomiast występowała wyłącznie jako przewoźnik kolejowy. Spółka wykorzystywała linie kolejowe do transportu własnych produktów z kopalni do swojego punktu przeładunku oraz swoich punktów sprzedaży. Jak zauważył organ odwoławczy, kwestią sporną pomiędzy organem podatkowym a Spółką była odmienna ocena ustaleń faktycznych, a mianowicie: czy przewóz własnych produktów do własnego punktu sprzedaży oraz wydzierżawianie własnej infrastruktury kolejowej, stanowiło wykorzystywanie linii kolejowej do prywatnych celów właściciela linii kolejowej innych niż publicznych transport kolejowy - jak przyjęły organy podatkowe, czy też była to realizacja publicznego transportu kolejowego - jak twierdzi Spółka. Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, infrastruktura stanowiła, jako funkcjonalnie połączony zbiór rzeczy o określonych właściwościach, "przedmiot" wykorzystywany w prowadzonej przez kopalnię działalności gospodarczej. Tak określony "przedmiot" służył jej, jako właścicielowi, do realizacji własnej działalności gospodarczej w postaci wydzierżawienia majątku, nie związanej z potrzebami publicznego transportu kolejowego. Spółka, będąca właścicielem budowli kolejowych, poprzez ich wydzierżawienie wykorzystała je na własne potrzeby, we własnym interesie, stąd też nie wyczerpywała treści przesłanek określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. uprawniającej do zwolnienia podatkowego. Według organu odwoławczego, słusznie zatem uznał organ podatkowy pierwszej instancji, iż budowle kolejowe, które w 2004 roku nie były wykorzystywane wyłącznie na potrzeby publicznego transportu kolejowego, lecz również na potrzeby innego rodzaju, w tym do prowadzenia działalności gospodarczej ich właściciela, nie korzystały ze zwolnienia opisanego w wyżej powołanym przepisie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00