Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2012 r., sygn. I FSK 1629/11

Ustanowiony w art. 7 ust. 1 VIII Dyrektywy sześciomiesięczny termin złożenia wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej jest terminem zawitym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (spr.), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del) Dagmara Dominik-Ogińska, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. GmbH & Co. KG z siedzibą w Niemczech od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 czerwca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 3006/10 w sprawie ze skargi G. GmbH & Co. KG z siedzibą w Niemczech na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. GmbH & Co. KG z siedzibą w Niemczech na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 3006/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę G. GmbH & Co. KG w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 września 2010 r. w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za 2006 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że poza sporem pozostają okoliczności faktyczne sprawy, zgodnie z którymi spółka złożyła wniosek o zwrot podatku VAT za okres od stycznia do grudnia 2006 r. w dniu 25 czerwca 2008 r., a więc z przekroczeniem terminu, o którym mowa w § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 89, poz. 851, dalej rozporządzenie), co było przyczyną odmowy zwrotu podatku VAT.

1.3. Sąd pierwszej instancji zwrócił uwagę, że argumentacja skargi koncentruje się na kwestionowaniu zgodności art. 7 ust. 1 Ósmej Dyrektywy Rady z dnia 6 grudnia 1979 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - warunki zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju (79/1072/EWG) (Dz.U. L 331 z 27 grudnia 1979, str. 11, dalej VIII Dyrektywa), wprowadzającego termin na zgłoszenie wniosku o zwrot podatku VAT, z postanowieniami prawa pierwotnego, tj. z art. 18 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (opublikowanego w Dz.Urz. UE 2008 C 115, dalej TfUE) oraz z art. 32 Konstytucji RP, nakazującym równe traktowanie podatników.