Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1450/11

Związanie granicami skargi kasacyjnej oznacza, że Naczelny Sąd Administracyjny nie może samodzielnie istnienia takich okoliczności i dowodów się domyślać, czy wręcz ich poszukiwać.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 maja 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 225/11 w sprawie ze skargi G. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 1 lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień i wrzesień 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Bd 225/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę G. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 1 lutego 2011 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień i wrzesień 2004 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji, powołując utrwaloną w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wykładnię § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm., dalej rozporządzenie) w zw. z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej u.p.t.u.) w zakresie tzw. "pustych faktur", stwierdził, że zasadniczą kwestią dla rozstrzygnięcia sprawy jest to, czy dokonana przez organy ocena zgromadzonego materiału pozwalała na stwierdzenie, iż transakcje sprzedaży złomu udokumentowane fakturami VAT wystawionymi dla skarżącej przez J. M. oraz M. S. w rzeczywistości nie miały miejsca, a tym samym nie stanowią podstawy do obniżenia przez skarżącą podatku należnego o podatek naliczony wskazany w tych fakturach.