Wyrok NSA z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 618/11
W świetle materiału dowodowego zgromadzonego przez organy podatkowe uzasadnione było stanowisko zaprezentowane w zaskarżonej decyzji, iż brak było podstaw do zastosowania przez skarżącego stawki podatku 0% (art. 18 ust. 3 ustawy VAT), gdyż nie zostały spełnione wszystkie warunki do uznania sprzedaży tkanin za sprzedaż eksportową w rozumieniu art. 2 ust. 2 i art. 4 pkt 4 ustawy, wobec czego transakcje wynikające ze spornych faktur należało opodatkować na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy VAT stawką podatku w wysokości 22%.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś (sprawozdawca), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 8 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 630/10 w sprawie ze skargi W. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 30 czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia do sierpnia 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 5400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej przez W.T. jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 630/10, którym oddalono jego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 30 czerwca 2010 r. wydaną w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do sierpnia 2000 r.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w decyzji z dnia 18 lipca 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O., w zakresie w podatku od towarów i usług za okres od kwietnia do sierpnia 2000 r. zakwestionował zastosowaną przez W.T. stawkę podatku od towarów i usług 0% od sprzedaży eksportowej wykazanej dla podmiotów z Estonii. Ocena taka wynikała z faktu braku potwierdzenia istnienia odbiorców z Estonii, wykazanych na fakturach VAT i dokumentach celnych SAD.