Wyrok NSA z dnia 25 maja 2012 r., sygn. II FSK 2218/10

Wstrzymanie postępowania egzekucyjnego (bądź poszczególnych czynności egzekucyjnych) może nastąpić wyjątkowo i to jedynie do czasu rozpatrzenia zarzutu. Nie może przy tym ulegać wątpliwości, że poprzez "rozpatrzenie zarzutu" należy rozumieć podjęcie w tym zakresie stosownego rozstrzygnięcia przez organ egzekucyjny, do którego takie zarzuty zgłoszono. Zwrócenia uwagi wymaga, że wstrzymanie wykonania jako instytucja ochrony tymczasowej została tutaj powiązana z określonym środkiem prawnym, rozpoznawanym przez wskazany w ustawie organ. Organ ten może w konsekwencji przyznać zobowiązanemu przedmiotową ochronę wyłącznie do chwili podjęcia rozstrzygnięcia w głównym przedmiocie, tj. w przedmiocie zarzutów. Nie może on zaś decydować o wstrzymaniu wykonania niejako na przyszłość, a więc do czasu rozpoznania ewentualnego zażalenia na postanowienie w sprawie zarzutów przez organ nadzoru.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Grażyna Nasierowska, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. C. i R. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 635/10 w sprawie ze skargi S. C. i R. C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. C. i R. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.