Wyrok NSA z dnia 1 marca 2012 r., sygn. II FSK 1563/10

Do uznania poniesionych strat (niedoborów) za koszt uzyskania przychodów nie wystarczy samo stwierdzenie niedoboru posiadanych towarów handlowych, poprzez sporządzenie spisu z natury i ustalenie wartości powstałych różnic, lecz niezbędnym jest przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego co do przyczyny i okoliczności powstania tych niedoborów, pozwalającego stwierdzić jednoznacznie, że ujawniona w trakcie inwentaryzacji strata powstała, mimo że podatnik dołożył należytej staranności, aby jej uniknąć.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędziowie: NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), NSA del. Danuta Małysz, Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "L." sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Rz 966/09 w sprawie ze skargi "L." sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 21 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "L." sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 966/09 oddalił skargę L. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w R. - zwanej dalej "Spółką", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 21 października 2009 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2003 r.

Przedstawiając w uzasadnieniu powyższego wyroku stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że po przeprowadzonym postępowaniu kontrolnym Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w R. decyzją z dnia 17 grudnia 2008 r. określił Spółce wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003 r. w kwocie 118.225 zł. Organ pierwszej instancji zakwestionował zaliczenie przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów odpisu amortyzacyjnego naliczonego od wartości usług remontowo-budowlanych, ze względu na nie przeprowadzenie wskazanych w fakturach prac budowlanych. Odmówił również uznania za koszt uzyskania przychodów kwot, na które opiewały faktury wystawione w związku ze świadczeniem usług transportowych; jak ustalono niektóre z nich nie zostały wykonane, a wartość pozostałych zawyżono. Ponadto nie zgodził się z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów równowartości niedoborów w towarach, ustalonej w oparciu o inwentaryzacje przeprowadzone w sklepach Spółki. W ocenie organu kontroli skarbowej, w niewystarczającym stopniu wyjaśniono przyczyny powstania niedoborów i nie przedstawiono dowodów potwierdzających, że spowodowane były one kradzieżami.