Wyrok NSA z dnia 14 marca 2012 r., sygn. I FSK 2167/11

Doręczenie jako czynność materialno-techniczna wywołuje określone skutki prawne. Prawidłowe doręczenie stanowi początek biegu terminów do dokonania wielu czynności procesowych, np. do wniesienia odwołania, do wniesienia zażalenia, do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, do złożenia wniosku o wznowienie postępowania podatkowego lub stwierdzenia nieważności, do złożenia wniosku o uzupełnienie decyzji podatkowej oraz do złożenia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Poza tym w wyniku doręczenia decyzja lub postanowienie uzyskują byt prawny, tj. wchodzą do obrotu prawnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia NSA Krystyna Chustecka (spr.), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt I SA/Łd 841/11 w sprawie ze skargi A. M. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 5 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2) zasądza od A. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 września 2011-r., sygn. akt I SA/Łd 841/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu skargi A. M. uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 5 maja 2011 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 2006 r.

Z przedstawionego przez Sąd I instancji stanu sprawy wynikało, że decyzja Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia 17 listopada 2010r. została po raz pierwszy wysłana na adres skarżącego (P., [...] S.) w dniu 18 listopada 2010r. i odebrana przez matkę skarżącego w dniu 19 listopada 2010r., a następnie przez nią odesłana do Urzędu Skarbowego w L. z informacją, że osoba odbierająca ją - J. M. - nie mieszka z synem i nie ma z nim kontaktu. Decyzja wpłynęła do organu podatkowego w dniu 25 listopada 2010r., a następnie - w dniu 29 listopada 2010r. została ponownie wysłana na adres zamieszkania skarżącego. Pomimo dwukrotnego awizowania - pierwszego w dniu 30 listopada 2010r., powtórnego w dniu 8 grudnia 2010r. - nie została przez niego odebrana. Wobec powyższych okoliczności decyzja ta została uznana za doręczoną w trybie art. 150 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm). Za dzień doręczenia decyzji wymiarowej organ uznał 14 grudnia 2010r., co oznacza, że termin do wniesienia od niej odwołania, upłynął dnia 28 grudnia 2010r., natomiast odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia zostało nadane za pośrednictwem poczty dnia 12 stycznia 2011r.