Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. I FSK 360/11

Z art. 122 O.p. wynika obowiązek organu prowadzącego postępowanie wszechstronnego zbadania sprawy tak pod względem faktycznym, jak i prawnym w celu ustalenia stanu rzeczywistego sprawy. Realizację tej zasady zapewniają gwarancje zawarte w przepisach regulujących postępowanie dowodowe, a zwłaszcza w art. 187 i art. 188 Ordynacji podatkowej.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA (del.) Danuta Oleś, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 409/10 w sprawie ze skargi P. C. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 7 stycznia 2010 r., nr [...], [...], [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik, listopad i grudzień 2004 r. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2. zasądza od P. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1662 (słownie: jeden tysiąc sześćset sześćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 409/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu skargi P.Ć.(zwany dalej: "skarżącym"), uchylił zaskarżone decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 7 stycznia 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik, listopad, grudzień 2004 r.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku sąd I instancji wskazał, że zaskarżone decyzje zostały wydane z naruszeniem przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ na wynik rozstrzygnięcia. Zgodnie z ustaleniami sądu zasadniczą osią sporu toczonego przez skarżącego z organami podatkowymi była okoliczność, czy wystawiane faktury odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. Dlatego też kontrola sądu I instancji koncentrowała się na ocenie prawidłowości przeprowadzonego postępowania dowodowego przez organy podatkowe, zmierzające do ustalenia stanu faktycznego, który pozwalał organom podatkowym na uznanie, że faktury VAT wystawione w kontrolowanym okresie nie dokumentowały rzeczywistych transakcji - usług transportowych wykonanych przez spółki na rzecz firmy skarżącego.