Wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1984/10

Przedsiębiorca, który w ramach zabezpieczenia zamówień handlowych zawarł z bankiem umowę opartą na pochodnych kontraktach walutowych i poniósł stratę w wyniku osłabienia złotego, może zaliczyć tę stratę do firmowych kosztów podatkowych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA del. Lidia Ciechomska-Florek (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 149/10 w sprawie ze skargi T. M. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 26 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną interpretację w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz T. M. kwotę 837 (słownie: osiemset trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, wyrokiem z dnia 10 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 149/10 oddalił skargę T. M.; dalej jako skarżący lub strona, na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego z upoważnienia Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Sąd pierwszej instancji uznał pogląd strony w zakresie interpretacji art. 23 ust. 1 pkt 38 a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej jako u.p.d.o.f.) za nietrafny.

Powyższy wyrok, zaskarżony skargą kasacyjną skarżącego wydany został w oparciu o następujący stan faktyczny sprawy:

1. Skarżący, wnioskiem z dnia 17 sierpnia 2009r., zwrócił się do Ministra Finansów, reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w B., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Z uzasadnienia wniosku wynika, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży żywca. Kontrahentami są odbiorcy i dostawcy zagraniczni (UE i kraje trzecie). Przychody uzyskuje wyłącznie z jednego źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Dokumentację prowadzi w zakresie wymaganym dla pozarolniczej działalności gospodarczej. Transakcje z kontrahentami rozliczane są w walucie euro. Rozliczanie transakcji z bankiem odbywa się w oparciu o zawartą umowę. Stronami tej umowy są firma skarżącego oraz bank. W dacie realizacji transakcji różnice kursowe jako dodatnie lub ujemne są odpowiednio kwalifikowane i księgowane w księdze prowadzonej dla pozarolniczej działalności gospodarczej. W dniu 14 października 2008r. skarżący otrzymał z banku informację o wcześniejszym rozwiązaniu umowy. Z powodu rozwiązania tej umowy firma skarżącego poniosła koszty w wysokości 3.880.000 zł. Transakcje między kontrahentami rozliczane były zgodnie z obowiązującym w banku w danym dniu kursem euro i dokonywane w ramach działalności gospodarczej. Rozliczenia transakcji odbywały się poprzez rachunek bankowy założony na działalność gospodarczą i zgodnie z ustawą o rachunkowości ewidencjonowane były jako zdarzenia gospodarcze w księgach handlowych prowadzonych dla tejże działalności gospodarczej. Skarżący powołał definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej oraz definicję przychodu z art. 14 ust. 1 i ust. 2 u.p.d.o.f. Zdaniem skarżącego, w tej sytuacji faktycznej i prawnej kwota 3.880.000 zł stanowi koszt podatkowy w dacie obciążenia skarżącego przez bank.