Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1920/10

Odpowiedzialność cywilnoprawna członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uregulowana w art. 299 k.s.h. (art. 298k.h.) ma inny charakter niż ich odpowiedzialność podatkowa. Jest to bowiem odpowiedzialność odszkodowawcza, a nie gwarancyjna.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jerzy Rypina, NSA del. Zbigniew Romała, Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 313/09 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 3 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1. Zaskarżonym wyrokiem z 25 stycznia 2010 r, sygn. akt I SA/Gl 313/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki.

2. Decyzją z 31 października 2008 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. orzekł o odpowiedzialności M.P., jako osoby trzeciej - vice prezesa zarządu "P." Sp. z o.o. z siedzibą w J. (dalej Spółka) za zaległości podatkowe tej spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. wraz z należnymi odsetkami.

Organ pierwszej instancji uznał, iż zaistniały przesłanki orzeczenia o odpowiedzialności skarżącego, z uwagi na to, że zobowiązanie podatkowe powstało w okresie, kiedy pełnił on funkcję vice prezesa zarządu oraz egzekucja należności ciążących na dłużniku pierwotnym okazała się bezskuteczna. M.P. nie wykazał przesłanek, które zgodnie z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej Ordynacja podatkowa) skutkowałyby uwolnieniem od odpowiedzialności za zobowiązania spółki.