Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. II FSK 1963/10

W sytuacji, gdy w treści certyfikatu rezydencji nie ma wskazania okresu jego ważności, certyfikat taki z uwagi na fakt, że potwierdza istnienie określonego stanu faktycznego zachowuje swoją aktualność tak długo, jak długo nie ulegnie zmianie potwierdzony w nim stan faktyczny, czyli nie ulegnie zmianie miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych. Możliwe są zatem sytuacje, gdy w przypadku zmiany rezydencji podatkowej - dokument ten w wyniku zmian utraci swoją aktualność, albo pozostanie aktualny przez wiele lat.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Jerzy Rypina, NSA del. Zbigniew Romała, Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. [...] S.A. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 269/10 w sprawie ze skargi K. [...] S.A. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności płatnika z tytułu niepobranego podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1. Zaskarżonym wyrokiem z 11 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 269/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez K. S.A. z siedzibą w L. (dalej Spółka) decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odpowiedzialności płatnika z tytułu niedobranego podatku za 2004 r. i orzekł, że decyzja ta nie może być wykonana do czasu uprawomocnienia się wyroku.

2. Spółka w lipcu 2004 r. zawarła umowę z D. z siedzibą w Kanadzie, a jej przedmiotem było dostarczenie przez D. informacji technicznych z zakresu posiadanej wiedzy. Na podstawie przedmiotowego kontraktu podmiot zagraniczny wystawił w roku 2004 pięć faktur, które spółka K. zapłaciła, uiszczając na ich poczet 647.766,50 zł (w przeliczeniu z dolarów kanadyjskich - CAD). Powołując się na art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej u.p.d.o.p.), organ stwierdził, że wymienione tam przychody, uzyskane przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. opodatkowane są według stawki 20%, z uwzględnieniem właściwej umowy międzynarodowej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki wynikającej z właściwej umowy możliwe jest dopiero po udokumentowaniu siedziby podatnika dla celów podatkowych, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.). Jak stwierdził Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, płatnik dokonał poboru podatku według stawki 10%, przewidzianej w art. 12 umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Kanady w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 4 maja 1987 r. (Dz. U. z 1990 r., Nr 38, poz. 216), podczas gdy nie dysponował wymaganym certyfikatem rezydencji, albowiem te które posiadał - nie były aktualne.