Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2012 r., sygn. I FSK 560/11

Istotę postępowania wznowieniowego stanowi ocena, że rozstrzygniecie w sprawie nie uwzględniało całości materiału dowodowego, który istniał lecz nie był znany organom orzekającym. Art. 240 § 1 pkt 5 O.p. nie przewiduje zatem oparcia rozstrzygnięcia w sprawie wznowienia postępowania na podstawie błędnej subsumbcji przepisów prawa materialnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska - Juras, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 29 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 666/10 w sprawie ze skargi B. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 3 sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2003 r. po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. przyznaje doradcy podatkowemu K. D. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie) kwotę 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem 60/100) złotych łącznie z należnym podatkiem VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej z urzędu.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 grudnia 2010 r., sygn.akt I SA/Ol 666/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, oddalił skargę B. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z [...] r. nr [...] odmawiającą po wznowieniu postępowania uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń i luty 2003 r.

2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w O., na żądanie B. G., wznowił postępowanie zakończone decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] r. nr [...]. Pełnomocnik Skarżącej jako przesłankę wznowienia postępowania podniósł wyjście na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych, nieznanych organowi podatkowemu w dacie wydania decyzji.