Wyrok NSA z dnia 1 marca 2012 r., sygn. II FSK 1684/10

Postawienie w stan likwidacji (zlikwidowanie) nie w pełni umorzonego środka trwałego powoduje powstanie u podatnika straty odpowiadającej nieumorzonej części wartości środka trwałego. Przy tym, w sytuacji, gdy likwidacja, jak wskazano wyżej, uzasadniona jest obiektywnymi uwarunkowaniami ekonomicznymi, brak jest podstaw do przyjęcia, że strata ta nie ma dla podatnika charakteru mimowolnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędziowie: NSA Jerzy Płusa, NSA del. Danuta Małysz (sprawozdawca), Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Po 166/10 w sprawie ze skargi "T." sp. z o.o. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz "T." sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 maja 2010r., sygn. akt I SA/Po 166/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu: 1/ uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2009r., nr [...], 2/ oddalił skargę w pozostałym zakresie, 3/ zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w P., działającego z upoważnienia Ministra Finansów, na rzecz strony skarżącej kwotę zł 457,00 tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu wyroku sąd I instancji podał, że wnioskiem z dnia 10.08.2009r. T. spółka z o.o. w P. zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku formalnej likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych. Spółka wskazała, iż na podstawie umowy dzierżawy, zawartej na czas nieoznaczony, użytkowała grunt komunalny przeznaczony na prowadzenie targowiska. W celu przystosowania gruntu do wymogów prowadzonej działalności poniosła nakłady, w szczególności na zakup i montaż ogrodzenia oraz modernizację drogi, które to obiekty wprowadziła do ewidencji środków trwałych i rozpoczęła ich amortyzację. W odniesieniu do ogrodzenia amortyzacja miała zakończyć się w kwietniu 2016r., natomiast w odniesieniu do drogi w grudniu 2017r. Ponieważ Spółka ponosiła na utrzymanie i prowadzenie targowiska koszty, które przewyższały uzyskiwane z niego dochody, zaś z uwagi na położenie targowiska nie było rokowań poprawy sytuacji ekonomicznej tej placówki handlowej, Spółka podjęła decyzję o wypowiedzeniu umowy dzierżawy. Została ona rozwiązana w marcu 2008r., wówczas Spółka zlikwidowała prowadzone tam przez nią targowisko. Z uwagi na to, że w związku z zakończeniem prowadzenia działalności targowej na tym terenie zarówno ogrodzenie, jak i droga utraciły dla Spółki przydatność gospodarczą /nie mogły być wykorzystywane w ramach działalności innych prowadzonych przez nią targowisk/, Spółka sporządziła protokół likwidacji środków trwałych, w którym zostały one uwzględnione ze wskazaniem, że ogrodzenie uległo korozji i dewastacji, a droga, od wielu lat nieremontowana i zrujnowana, została zlikwidowana ze względu na likwidację targowiska. Na podstawie protokołu likwidacji przedmiotowe środki trwałe zostały wycofane z ewidencji i Spółka zaprzestała dokonywania ich amortyzacji. W tym stanie faktycznym Spółka sformułowała pytanie, czy prawidłowe jest stanowisko, że strata powstała w wyniku formalnej likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, które utraciły dla Spółki przydatność gospodarczą w wyniku likwidacji targowiska, z którego funkcjonowaniem były one nierozłącznie związane, a nie na skutek zmiany rodzaju działalności, stanowi dla niej koszt uzyskania przychodów na podstawie art.16 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm./, zwanej dalej "u.p.d.o.p.", zgodnie z interpretacją a contrario tego przepisu. Wyraziła przy tym pogląd, że strata, o której mowa, podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, podkreślając, iż utrata przydatności gospodarczej środków trwałych /ogrodzenia i drogi/ nie była skutkiem zmiany rodzaju działalności, gdyż nadal prowadzi działalność targową w innych lokalizacjach.